Linia kolejowa nr 2

Linia nr 2
Warszawa Zachodnia – Terespol
Mapa przebiegu linii kolejowej 2
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

2

Tabela SRJP

613, 540

Długość

214,227[1] km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

3000 V DC

Prędkość maksymalna

160[2] km/h

Zdjęcie LK2
Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
447 ↑ Grodzisk M. 1 ↑ Katowice
-2,619 Warszawa Zachodnia
W-wa 634 ul. Towarowa
Warszawa Ochota
Tunel średnicowy
W-wa ul. Żelazna
W-wa Aleja Jana Pawła II
0,000 Warszawa Centralna
W-wa ul. Emilii Plater
Warszawa Śródmieście
Linia M1 metra w Warszawie
W-wa ul. Marszałkowska
W-wa ul. Krucza
W-wa ul. Bracka
W-wa ul. Nowy Świat
W-wa ul. Smolna
Tunel Średnicowy
Warszawa Powiśle
W-wa ul. Kruczkowskiego
W-wa ul. Solec
W-wa 7 ul. Wyb. Kościuszkowskie
rzeka Wisła
W-wa 61 ul. Wyb. Szczecińskie
Warszawa Stadion
W-wa ul. Zamoyskiego
W-wa 637 ul. Targowa
4,254 Warszawa Wschodnia
7Dorohusk
W-wa Al. Tysiąclecia w budowie
4,407 9Gdańsk Główny
4,950 902 ← Warszawa Antoninów T2P
Warszawa Antoninów
7,463 506Warszawa Gocławek
10,051 901W-wa Wsch Towarowa
546W-wa Wsch Towarowa
W-wa ul. Chełmżyńska
W-wa ul. Żołnierska
448 546
W-wa ul.Marsa
11,753 Warszawa Rembertów
12,496
449 → Zielonka
W-wa ul. 1 Praskiego Pułku
16,385 Warszawa Wesoła
18,183 Warszawa Wola Grzybowska
Su-ek Al. J. Piłsudskiego
19,980 Sulejówek
Su-ek ul. Z. Krasińskiego
21,567 Sulejówek Miłosna
J-fin ul. Stołeczna
H-ów ul. Warszawska
25,664 Halinów
A2 E30
Cisie ul. Mostowa
28,813 Cisie
Dębe W 92 ul. Warszawska
31,317 Dębe Wielkie
Dębe W ul. Kościelna
32,661 Nowe Dębe Wielkie
droga we wsi Chrośla
35,800 Wrzosów
50
ul. Kołbielska w Mińsku
Mazowieckim i Stojadłach
39,085 521
Mińsk M-R101 i 102 13 ← Pilawa
522
40,595 Mińsk Mazowiecki
M.Maz rzeka Srebrna
M.Maz 802 ul. Siennicka
M.Maz ul. Klonowa
43,087 Mińsk Mazowiecki Anielina
46,143 Barcząca
rzeka Mienia
23 Baza Lotnicza
50,422 Mienia
Cegłów ul. A. Mickiewicza
Cegłów ul. J. Piłsudskiego
53,784 Cegłów
58,685 Mrozy
Mrozy ul. Armii Krajowej
Mrozy ul. Tulipanowa
63,805 Grodziszcze Mazowieckie
68,760 Sosnowe
rzeka Kostrzyń
72,128 Koszewnica
Kotuń podg
77,895 Kotuń
rzeka Świdnica
A2
St.Op ul. Seminaryjna
85,345 Sabinka
2 E30
N.Iga ul. Polna
rzeka Muchawka
Siedlce ul. Ignacego Daszyńskiego
89,863 Siedlce Zachodnie
Siedlce ul. Wesoła
Siedlce ul. L.Kaczyńskiego (w. obw.)
92,240 55 → Sokołów Podlaski
Sied-e wiadukt, ul. Warszawska
803 Siedlce ul. Partyzantów
92,694 Siedlce 158
Siedlce kładka ul. Składowa-Kolejowa
Sied-e wiadukt łukowski ul. Łukowska
31 → Siemianówka
Siedlce ul. Targowa
95,415 Siedlce Wschodnie 161
96,786 520 → Ujrzanów p.odg
96,721 Doły podg
2 E30 63 (obwodnica)
97,308 Białki Siedleckie 156
100,333 Kosiorki 161
102,854 Borki Kosy 160
107,324 Dziewule 160
109,931 Radomyśl 165
Województwo mazowieckie woj. mazowieckie
111,950 169
Województwo lubelskie woj. lubelskie
112,678 Krynka Łukowska 168
118,4 Trzaskoniec p.odg 168
118,402 523 ← Poważe podg
12 ← Poważe podg Skierniewice
26Radom
Łuków ul. Jana Pawła II
120,448 Łuków 164
806 Łuków ul. Międzyrzecka
30Lublin Północ
122,500 Łuków Zapowiednik 162
Łuków ul. Wschodnia
128,072 Matysy 162
131,354 Szaniawy podg 157
131,554 Szaniawy 157
136,956 Brzozowica 158
142,253 Misie 152
19
Międzyrzec Podlaski ul. Radzymińska
Kanał Wieprz-Krzna
813 Międzyrzec P. ul. Partyzantów
148,657 Międzyrzec Podlaski 152
Międzyrzec Podlaski ul. Kościuszki
154,248 Sitno
157,400 Szachy 151
Kanał Drelowski
160,254 Sokule podg 149
160,482 Sokule 149
167,990 Porosiuki 146
812 Biała Podlaska ul. Lubelska
Biała Podlaska ul.Łomaska
172,863 Biała Podlaska 146
175,229 Biała Podlaska Rozrządowa 145
Biała Podlaska ul. Sidorska
180,822 Ogrodniki 145
183,633 Perkowice 141
rzeka Zielawa
rzeka Lutnia
188,896 Chotyłów 142
Chotyłów 1
Kobylany Towarowe
Piszczac 1
→ Piszczac 3
193,209 Bór
→ Piszczac 2
194,808 Dobrynka
→ Grabówka
195,431 Mętraki 147
197,83 Magdalenka 145
199,92 Małaszewicze Południowe 146
201,575 Małaszewicze 146
204,090 Kobylany 137
→ Chotyłów 1
Kobylany Towarowe
2 E30
Terespol ul. Błotków
698 Terespol ul. Wojska Polskiego
209,280 Terespol 135
209,990 453 → granica z Białorusią
Terespol ul. J.I. Kraszewskiego
211,657 Polska Polska
211,657
1097,790
rz. Bug, Granica Państwa 139.7
1097,790 Białoruś Białoruś
459 (BY)Brześć
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 2 Warszawa Zachodnia – Terespol – zelektryfikowana, dwutorowa linia kolejowa we wschodniej Polsce o długości 214,227 km. Fragment międzynarodowej linii E20, która jest częścią II Paneuropejskiego Korytarza Transportowego Zachód – Wschód łączącego Berlin z Moskwą.

Obecnie linia jest dostosowana do parametrów 160 km/h dla pociągów pasażerskich i 120 km/h dla pociągów towarowych na odcinku Warszawa Rembertów – Biała Podlaska (w około 80% trasy). W 2016 roku został ogłoszony przetarg na dostosowanie odcinka Biała Podlaska – Granica Państwa do wymienionych wcześniej parametrów.

Historia

Królestwo Polskie

 Osobny artykuł: Kolej Warszawsko-Terespolska.

Linia została wybudowana w latach 1866–1867 z inicjatywy przedsiębiorcy i bankiera Leopolda Kronenberga. Była to – po Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i Kolei Warszawsko-Petersburskiej – trzecia linia, która powstała na terenie Królestwa Polskiego, uruchomiona 27 września 1866[3]. Od początku funkcjonowała pod nazwą Kolej Warszawsko-Terespolska (ros. Варшавско-Тереспольская железная дорога). Z racji umiejscowienia na prawym brzegu Wisły uzyskano koncesję na szeroki tor, na którym była oparta kolej carskiej Rosji. Linię połączono łącznicą z Koleją Petersburską[4].

Parowóz Kolei Warszawsko-Terespolskiej w 1866 roku

W styczniu 1871[5] zbudowano linię łączącą Terespol z Brześciem, a w latach następnych znacząco rozbudowano sieć połączeń kolejowych na terenach przyszłej II Rzeczypospolitej, co dało bezpośrednie połączenie z Moskwą i Kijowem. W 1891 r. Kolej Warszawsko-Terespolska została wykupiona przez rząd, a w 1896 r. Kolej Warszawsko-Terespolska została połączona z Koleją Nadwiślańską w Koleje Nadwiślańskie (ros. Priwislinskie żeleznyje dorogi)[3].

Pisarz Stefan Żeromski pracował jako dróżnik przy stacji w Mińsku Mazowieckim[6].

II Rzeczpospolita

Podczas I wojny światowej, w okresie okupacji niemieckiej, linię przekuto na tor o normalnej szerokości. Po odzyskaniu niepodległości zarząd nad linią przejęło PKP. W 1933 otwarto linię średnicową, która połączyła Dworzec Terespolski (obecnie Warszawa Wschodnia) z nowo wybudowanym Dworcem Głównym (zniszczonym w czasie II wojny światowej). Dziś linia średnicowa jest fragmentem linii kolejowej nr 2 (w części dalekobieżnej) i linii kolejowej nr 448 (w części podmiejskiej).

Elektryfikacja

Odcinek linii z Warszawy do Mińska Mazowieckiego został zelektryfikowany jeszcze przed wojną, w 1937. W przedsięwzięciu tym brały udział dwie angielskie firmy. Umowy z nimi zostały obwarowane specjalnymi klauzulami wymuszającymi zatrudnianie polskich specjalistów i robotników, a także wykorzystanie elementów sieci trakcyjnej produkowanych w kraju. Początek ruchu pociągów elektrycznych datuje się na 15 grudnia 1937; pozostałą część linii nadal obsługiwano trakcją parową. W dalszą drogę pociągiem elektrycznym można było wybrać się dopiero po wojnie. W 1975, na fali elektryfikacji polskiej kolei, do sieci podłączono Mrozy, 22 grudnia 1977 Siedlce i Łuków, potem Białą Podlaską 20 grudnia 1979. Elektryfikacja tej linii kolejowej była w tym czasie priorytetem w związku z igrzyskami olimpijskimi w Moskwie. Ostatecznie cała linia została zelektryfikowana do Terespola 15 grudnia 1980.

Modernizacja

Linia z racji swojego międzynarodowego charakteru jest stale modernizowana. Główny cel tych modernizacji to dostosowanie linii do standardów unijnych i wymogów umów AGC i AGTC, umożliwiających jazdę pociągów pasażerskich z prędkością 160 km/h, a towarowych 120 km/h z naciskiem na oś 221 kN[7].

Odcinek Warszawa Rembertów – Mińsk Mazowiecki został przebudowany w latach 1998–2000 w ramach programu PHARE (PL 9606), dotacji budżetowych oraz kredytów EBI i EBOR[potrzebny przypis]. Koszt inwestycji to 19,5 mln euro[8].

W 2000 z wykorzystaniem unijnego funduszu spójności (2000/PL/16/P/PT/002) rozpoczęto modernizację 52-kilometrowego odcinka Mińsk Mazowiecki – Siedlce. W ramach projektu w 2003 zakończono modernizację odcinka Mińsk Mazowiecki – Mrozy, polegającą na przebudowie torów i sieci trakcyjnej oraz zmianie na przystanek stacji Mienia. Zmodernizowano także stację Mrozy. W grudniu 2004 zakończono prace na odcinku Mrozy – Siedlce (m.in. wybudowano przystanek Siedlce Zachodnie oraz wyposażono linię w samoczynną sygnalizację przejazdową). W 2007 oddano do użytku przejście dla pieszych pod torami w Mińsku Mazowieckim. Cały odcinek wyposażono w samoczynną blokadę liniową. Całkowity koszt inwestycji na odcinku Warszawa – Siedlce to 210,5 mln euro[potrzebny przypis].

W Mińsku Mazowieckim powstało Lokalne Centrum Sterowania, które kieruje ruchem na odcinku Warszawa Rembertów – Siedlce[potrzebny przypis].

W roku 2006 rozpoczęto I etap modernizacji odcinka Siedlce – Terespol o długości 121 km (2001/PL/16/P/PT/012). Całą inwestycję podzielono na dwa etapy. Pierwszy polega na przebudowie podtorza, nawierzchni, sieci trakcyjnej oraz obiektów inżynieryjnych; drugi na przebudowie urządzeń sterowania ruchem oraz modernizacji stacji na całym odcinku. Całkowity koszt I etapu to 217,1 mln euro, wkład budżetu państwa wynosi 25%. Realizacja I etapu inwestycji została zakończona w 2009 roku.

Na odcinku Mińsk Mazowiecki – Siedlce zamontowano 62 urządzenia UOZ-1 do odstraszania zwierząt. Na minutę przed przejazdem pociągu urządzenie automatycznie emituje 60-sekundową sekwencję dźwięków, składającą się z ostrzegawczego głosu sójki, ujadania psów w nagonce, rżenia konia oraz odgłosów uśmiercanych zająca i świni[9].

6 czerwca 2010 roku odbył się pierwszy kurs z pasażerami (ogólnodostępny) z prędkością 160 km/h; był to pociąg osobowy przyspieszony Kolei Mazowieckich relacji Siedlce – Warszawa Zachodnia obsługiwany przez elektryczny zespół trakcyjny Stadler FLIRT ER75-007.

W roku 2013 rozpoczęto II etap modernizacji odcinka Siedlce – Terespol. W ramach II etapu zostaną wybudowane nowe perony, systemy informacji pasażerskiej na stacjach Siedlce, Łuków, Łuków Zapowiednik i Międzyrzec Podlaski[10]. W ramach inwestycji zostanie wybudowane lokalne centrum sterowania w Łukowie[11]. Szacowany koszt inwestycji to 691,14 mln PLN[12].

W 2013 roku podpisano umowę na budowę i instalację systemu ERTMS/GSM-R na odcinku od km 5,988 do granicy państwa. Realizacja projektu jest przewidziana na lata 2012–2015[13]. W kwietniu 2015 roku podpisano umowę na dofinansowanie tego projektu ze środków unijnych[14].

W 2016 niedaleko od przystanku Misie zainstalowano czujniki dSAT. Czujniki te umieszczone są na torach i wykrywają awarie taboru kolejowego. Nie wymagają zatrzymywania pociągów i w związku z tym nie powodują opóźnień. Pracują bezkontaktowo przy pełnej prędkości pociągu. Zastosowano w nich specjalne czujniki podczerwieni oraz czujniki światłowodowe, które zdalnie badają stopień przegrzania łożysk i hamulców wagonów[15].

16 sierpnia 2017 PKP PLK podpisały z Trakcją PRKiI umowę na modernizację i przebudowę stacji Biała Podlaska, Małaszewicze i Terespol oraz przystanku Biała Podlaska Rozrządowa[16].

5 stycznia 2018 PKP PLK podpisały umowę z przedsiębiorstwem Thales na instalację systemu ERTMS na odcinku Sulejówek Miłosna – Terespol[17].

Czas jazdy

Najkrótszy czas jazdy pociągów danej kategorii w wybranych relacjach (deklarowany w rozkładzie jazdy)

Rozkład jazdy Warszawa Zachodnia – Siedlce Siedlce – Łuków Łuków – Terespol Warszawa Zachodnia – Terespol
O P O P O P O P
lato 1939 2 h 15′ 28′ 1 h 24′ 4 h 1′
2006/2007 1 h 50′ 1 h 10′ 32′ 26′ 1 h 50′ 1 h 38′ x 3 h 28′
2007/2008 1 h 50′ 1 h 20′ 29′ 17′ 1 h 57′ 1 h 40′ x 3 h 23′
2008/2009 1 h 38′ 1 h 17′ 31′ 18′ 1 h 40′ 1 h 34′ x 3 h 15′
2009/2010 1 h 38′ 1 h 19′ ? ? ? ? x 2 h 45′
2010/2011 1 h 39′ 1 h 12′ ? ? 1 h 35′ 1 h 08′ x 2 h 49′
2011/2012 1 h 39′ 1 h 16′ 27′ 17′ 1 h 36′ 1h 10′ x 2 h 52′
2012/2013 1 h 40′ 1 h 18′ 27′ 18′ 1 h 36′ 1h 14′ x 2 h 57′
2013/2014 1 h 36′ 1 h 16′ 28′ 18′ 1 h 37′ 1h 15′ x 2 h 50′
2014/2015 1 h 32′ 1 h 08′ 28′ 18′ 1 h 32′ 1h 02′ 3h 36′ 2 h 33′
2015/2016 1 h 35′ * 1 h 05′ 25′ 13′ 1 h 22′ 56′ x 2 h 20′
2016/2017 1 h 34′ 1 h 04′ 25′ 14′ 1 h 23′ 55′ x 2 h 16′

O – pociąg osobowy (z wyłączeniem przyspieszonych), P – pociąg pospieszny lub przyspieszony, x – brak połączenia bezpośredniego

Maksymalne prędkości

Pociągi pasażerskie mogą rozwijać maksymalną prędkość 160 km/h w obu kierunkach na odcinku od przejazdu kolejowo-drogowego w ciągu ulicy Chełmżyńskiej do stacji Biała Podlaska (z wyjątkiem okolic stacji Mińsk Mazowiecki i Siedlce, gdzie w torach głównych zasadniczych linii nr 2 obowiązuje prędkość 120 km/h). Jest to możliwe dzięki odpowiedniej geometrii torów (m.in. wyczuwalny przechył toru na łuku w Sabince, mający za zadanie zredukować siłę odśrodkową) i budowie rozjazdów, pozwalającej na przejazd składu po torze zasadniczym bez zmiany prędkości. Na pozostałych odcinkach linii prędkość maksymalna nie przekracza 140 km/h.

Procentowy udział kilometrów torów z ograniczeniami prędkości w całej linii
Wykaz maksymalnych prędkości[2]
(km/h)
Tor 1 odcinek linii Tor 2
pociągi
pasażerskie
szynobusy pociągi
towarowe
pociągi
pasażerskie
szynobusy pociągi
towarowe
km pocz. km końcowy
80 60 -2,620 -0,600 80 60
60 -0,600 0,700 90
80 0,700 3,450 60
60 3,450 4,800 60
100 4,800 5,500
80 5,500 6,700 100 80
6,700 9,200 120
160 9,200 12,900 160
100 12,900 20,530 100
120 20,530 38,940 120
120 38,940 41,700 120
160 41,700 92,000 160
120 92,000 95,100 120
160 95,100 171,300 160
100 80 171,300 177,500 80 60
160 120 177,500 197,300 160 120
100 80 197,300 202,550 100 80
140 120 202,550 207,400 140 120
60 207,400 208,600 60
40 208,600 209,990 40
209,990 211,657 Odcinek jednotorowy

Ważniejsze stacje

  • Warszawa Centralna – piąty pod względem wielkości dworzec kolejowy w Polsce i trzeci w Warszawie[18] (pod względem liczby pasażerów). Posiada kategorię A.
  • Warszawa Wschodnia – czwarty pod względem wielkości dworzec kolejowy w Polsce i drugi w Warszawie[18]; pełni głównie funkcję przesiadkową. Większość pociągów z Warszawy w kierunku zachodnim (do miast na zachód od Wisły) zaczyna bieg na tej stacji. Tutaj także od linii nr 2 odchodzą linie do Gdańska i Lublina.
  • Warszawa Rembertów – znacząca stacja węzłowa i towarowa. Linia nr 2 zbiega się tu z linią kolejową nr 448; odchodzi tu także linia do Białegostoku.
  • Sulejówek Miłosna – stacja końcowa warszawskiej SKM. Zarządzana zdalnie z Mińska Mazowieckiego. Miejsce wyprzedzania przez pociągi kwalifikowane.
  • Mińsk Mazowiecki – dworzec kategorii B, stacja początkowa i końcowa dla wielu składów Kolei Mazowieckich (najwięcej na tej linii poza Warszawą Wschodnią, licząc pociągi w jednym kierunku). W obrębie stacji znajdują się ZNTK Mińsk Mazowiecki SA.
  • Mrozy – stacja osobowa i towarowa. Miejsce wyprzedzania pociągów (jak Sulejówek-Miłosna). Jadąc od stacji Mrozy w stronę Mińska Mazowieckiego pociąg może zjechać (w miejscowości Mienia) do 23 Bazy Lotniczej.
  • Siedlce – znacząca stacja węzłowa w drugim pod względem wielkości mieście na linii. Stacja początkowa i końcowa dla wielu składów Kolei Mazowieckich (najwięcej na tej linii poza Warszawą Wschodnią, licząc pociągi we wszystkich kierunkach). Dworzec kategorii C
  • Łuków – znaczący węzeł kolejowy posiadający niezależne połączenia ze Skierniewicami, Radomiem i Lublinem. Stacja końcowa dla ostatnich pociągów Kolei Mazowieckich. Dalsze przewozy obsługuje Polregio.
  • Biała Podlaska – dworzec kolejowy w trzecim pod względem liczby mieszkańców (po Warszawie i Siedlcach) mieście na linii.
  • Małaszewicze – stacja osobowa i towarowa z „suchym portem” do przeładunku towarów między wagonami o różnym rozstawie kół; terminale paliwowe i lokomotywownia.
  • Terespol – stacja końcowa komunikacji wewnętrznej i kolejowe przejście graniczne.

Ruch pociągów

Według sieciowego rozkładu jazdy linię obsługują następujące pociągi[19] (nie licząc pociągów korzystających jedynie z fragmentu Warszawa Centralna – Warszawa Rembertów lub stacji Rembertów jako węzła):

Koleje Mazowieckie

Linię w granicach województwa mazowieckiego obsługują pociągami osobowymi i osobowymi przyśpieszonymi Koleje Mazowieckie. Stacjami i przystankami na których zatrzymują się wszystkie pociągi są: Halinów, Mińsk Mazowiecki, Cegłów, Mrozy, Kotuń, Siedlce, Łuków oraz wszystkie przystanki między Siedlcami a Łukowem. W Warszawie wszystkie pociągi zatrzymują się na stacjach i przystankach Kolei Średnicowej, w zależności od tego z której jej nitki korzystają. Pozostałe przystanki na trasie mają różną liczbę pociągów Kolei Mazowieckich przejeżdżających bez zatrzymania.

Polregio

Polregio obsługuje linię pociągami osobowymi relacji ŁukówTerespol, w tym Terespol – Łuków – Lublin, a także Siedlce – Czeremcha.

Warszawska Szybka Kolej Miejska

Warszawska Szybka Kolej Miejska korzysta ze stacji Sulejówek Miłosna, Warszawa Rembertów, oraz z krótkiego fragmentu linii między tymi stacjami.

PKP Cargo

Na odcinku Warszawa – Terespol bocznice niewykorzystywane przez przewoźników pasażerskich znajdują się na stacjach:

  • Warszawa Rembertów (przesypownia kruszywa)
  • Mińsk Mazowiecki (plac rozładunkowy)
  • Mrozy (plac rozładunkowy)
  • Siedlce (liczne torowiska na terenie miasta)
  • Łuków
  • Dziewule (tor do odstawiania składów)
  • Biała Podlaska
  • Małaszewicze (suchy port dla przeładunku towarów pomiędzy pociągami o różnym rozstawie kół).

Przypisy

  1. Wykaz linii kolejowych zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A..
  2. a b Wykazy prędkości na liniach kolejowych zarządzanych przez PKP PLK: składy wagonowe, autobusy szynowe i EZT, pociągi towarowe.
  3. a b W.A. Rakow: Łokomotiwy otieczestwiennych żeleznych dorog 1845-1955 (Локомотивы отечественных железных дорог), Moskwa 1995, s. 28, ISBN 5-277-00821-7.
  4. Welik, Grzegorz: Wiosna 1865 r. Budowa linii kolejowej Warszawa – Siedlce. Kurier Siedlecki, nr 2/2009, s. 28. (2009-08-12).
  5. Linia Terespol - Briest w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl.
  6. Historia dworca (2008-01-09).
  7. [1] Wykaz maksymalnych nacisków osi.
  8. [2] Zaangażowanie Programu PHARE w finansowaniu projektów kolejowych.
  9. Strona producenta UOZ. neel.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-28)]. (2008-01-09).
  10. [3] Siedlce, Łuków, Międzyrzec – trzy nowe stacje za pół miliarda złotych.
  11. [4] Linia kolejowa nr 2 Warszawa – Łuków – Terespol.
  12. [5] Modernizacja linii kolejowej E 20/ CE 20 na odcinku Siedlce – Terespol, etap II.
  13. [6] Bezpieczniej na trasie Kunowice – Terespol.
  14. [7] POIiŚ 7.1-25 „Budowa infrastruktury systemu GSM-R zgodnie z NPW ERTMS na linii kolejowej E 20/C-E 20 korytarz F na odcinku Kunowice – Terespol”.
  15. [8] Nowe czujniki dSAT na torach Wykrywają uszkodzenia, ograniczają zagrożenia.
  16. Ponad 400 mln zł na modernizację linii Siedlce – Terespol. rynek-kolejowy.pl, 2017-08-16. [dostęp 2017-10-22].
  17. KurierK. Kolejowy KurierK., PLK i Thales z umową na ERTMS na E20 Kunowice – Terespol [online], kurier-kolejowy.pl [dostęp 2018-01-07] .
  18. a b Największe dworce kolejowe w Polsce – Opracowania Urzędu Transportu Kolejowego. utk.gov.pl. [dostęp 2020-06-19]. (pol.).
  19. Sieciowy Rozkład Jazdy (tabela 613) (2010-01-08).

Bibliografia

  • J Śniechowski. Zarys rozwoju kolejnictwa polskiego w zaborze rosyjskim. „Inżynier Kolejowy”. 1926. nr 8-9. 
  • Praca zbiorowa: 60 lat elektryfikacji PKP. oprac. Feliks Frontczak. Warszawa: Centralna Dyrekcja Okręgowa Kolei Państwowych, 1996. ISBN 83-90408-80-6.
  • „Raport Roczny PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.”. 2006. Warszawa. ISSN 1643-7500.. 
  • Strona Zakładu Infrastruktury Kolejowej w Siedlcach. [dostęp 2008-01-09].
  • PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny w Warszawie. [dostęp 2008-01-10].
  • Modernizacja ciągu transportowego Kunowice – Poznań – Warszawa – Terespol. spoti.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-11)].


  • p
  • d
  • e
  • Wikiprojekt:Transport szynowy