Pałac w Biedrzychowicach

Pałac w Biedrzychowicach

(niem.) Schloss Friedersdorf

nr rej. 413/793 z 14.11.1960[1]
Widok od strony głównego wejścia
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Biedrzychowice
Styl architektoniczny	barokowy z elementami renesansowymi
Ukończenie budowy	1527
Ważniejsze przebudowy	1702[2]
Pierwszy właściciel	Konrad von Nostitz
Kolejni właściciele	• Moritz Christian von Schweinitz • Oswald Blumental • baron Aleksander von Minutoli • hrabia Joachim von Pfeil und Klein Ellguth
Położenie na mapie gminy Olszyna Pałac w Biedrzychowicach
Położenie na mapie Polski Pałac w Biedrzychowicach
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Biedrzychowicach
Położenie na mapie powiatu lubańskiego Pałac w Biedrzychowicach
51°02′23,190″N 15°22′53,256″E/51,039775 15,381460
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Biedrzychowicach – barokowy pałac wybudowany na bazie renesansowego zamku obronnego z 1527, położony we wsi Biedrzychowice w pobliżu drogi na Lubań. Obecnie budynek jest siedzibą szkoły.

Historia

Początki budowy pałacu w Biedrzychowicach przypadają na 1527. Prace te rozpoczął Konrad von Nostitz, który był również pierwszym właścicielem. Budowa z przerwami trwała do 1580. Początkowo został zbudowany jako dwór^[2]. W 1702, gdy właścicielem był Moritz Christian von Schweinitz, pałac został przebudowany w stylu barokowym^[3]. W 1730 przeprowadzono kolejną rozbudowę. Kolejny właściciel pałacu, Oswald Blumenthal, w 1846 przeprowadził następną przebudowę pałacu^[3]. W 1863 pałac zakupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli. Był on, pod koniec XIX wieku, znanym kolekcjonerem dzieł sztuki. Zaczął on swe zbiory gromadzić w pałacowych komnatach, nie zapomniał również o zmianie elewacji i wystroju wnętrza pałacu^[3]. Zaraz po zakupie, w 1863 zamontował m.in. renesansowe portale kłodzkich kamienic^[3]. W tym też czasie powstał ogród i park. Następnym właścicielem został zięć Minutoliego, hrabia Joachim von Pfeil und Klein Ellguth. Pałac pozostawał w rękach rodziny von Pfeil do 1945. Po zakończeniu II wojny światowej w pałacu miał swoją siedzibę PGR, a od 1960 znajduje się tutaj Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych o profilu ogólnym^[4]. W 1966 dokonano adaptacji obiektu, a w latach 1974–1978 przeprowadzono remont i konserwację^[3].

Architektura

Pałac został zbudowany na rzucie prostokąta, jest to budowla dwupiętrowa nakryta mansardowym dachem z dwoma rzędami lukarn^[3]. Fasady są jedenastoosiowe z jońskimi pilastrami w wielkim porządku, zdwojonymi na narożach budynku^[3].
Najciekawsza jest elewacja południowo-zachodnia, położona od strony ogrodu. Znajduje się na niej imitacja dekoracyjnego balkonu z kamienną, ażurową balustradą, powyżej widnieje herb^[3]. Do głównego wejścia prowadzą pięciobiegowe schody z trójpoziomowymi tarasami i balustradami zdobionymi wazonami^[3].
Elewacja północno-wschodnia ma trzy kondygnacje i są na niej pilastry zdobione kampanulami^[3]. Nad głównym wejściem, ujętym w pilastrowy portal z płytkim balkonem widnieje fronton zawierający kartusz z dwoma herbami rodziny von Schweinitz, wieńczący trzy środkowe osie^[3]. Do głównego wejścia prowadzi arkadowy most, przebiegający nad dawną fosą, poprzedzony wachlarzowymi schodami^[3]. Przy elewacji znajduje się taras wsparty na czterech jońskich kolumnach, zwieńczony kamienną ażurową balustradą zdobioną wazonami^[3].
Wnętrze zawiera wiele pomieszczeń z dawnym wystrojem^[5]. W niektórych salach zachowały się plafony, sztukaterie i barokowe kominki^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
• MarekM. Gaworski MarekM., Najpiękniejsze zamki i pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego, Strzelce Opolskie: Matiang, 2012, ISBN 978-83-932293-6-9, OCLC 829897560 . Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Polska niezwykła - Biedrzychowice
• Pałac Biedrzychowice
• Pałac w Biedrzychowicach