33 Eskadra Lotnicza

33 Eskadra Lotnicza
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1926

Rozformowanie

1926

Organizacja
Dyslokacja

Poznań-Ławica

Rodzaj wojsk

lotnictwo

33 eskadra lotnicza – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Rozkazem MSWojsk. Departamentu Żeglugi Powietrznej, L.dz. 25 ŻP/tjn.Og.-Org. z 18 marca 1926, przystąpiono w 3 pułku lotniczym do organizacji 33 eskadry lotniczej. Jako wyposażenie eskadra otrzymała samoloty Potez XV[1]. Eskadra weszła w skład nowo formowanego III dywizjonu lotniczego[2].

Brak personelu latającego uniemożliwił osiągnięcie zdolności ćwiczebnej. Rozkazem MSWojsk. Departamentu Żeglugi Powietrznej L.dz. 500/tjn.0g.-0rg. z 26 maja 1926 nakazano rozwiązanie III dywizjonu 3 pułku lotniczego. Tym samym 33 eskadra lotnicza została rozformowana, a personel i sprzęt przesunięto do innych eskadr 3 pułku lotniczego[2].

Dowódcy eskadry

  • kpt.pil. Julian Stachurski[2]

Przypisy

  1. Pawlak 1989 ↓, s. 254.
  2. a b c Pawlak 1989 ↓, s. 238.

Bibliografia

  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
  • p
  • d
  • e
Grupy i brygady lotnicze
Pułki lotnicze
Grupy lotnicze (dywizjony)
Dywizjony
myśliwskie
liniowe
towarzyszące
morskie
Eskadry
wywiadowcze
lotnicze
towarzyszące (obserwacyjne)
liniowe (rozpoznawcze)
myśliwskie
bombowe (niszczycielskie)
lotnictwo morskie
wielkopolskie
Inne
Plutony
łącznikowe
Szkolnictwo
Inne
  • p
  • d
  • e
Polskie samoloty wojskowe do 1939 roku
Myśliwskie
Bombowe
Samoloty rozpoznawcze
i łącznikowe (towarzyszące)
Szkolne
Szturmowe
Transportowe i sanitarne
Wodnosamoloty
Balony i sterowce
Samoloty prototypowe
Projekty
Produkowane na eksport