214 Eskadra Bombowa

214 Eskadra Bombowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1937

Rozformowanie

III 1939

Dowódcy
Pierwszy

kpt.pil. Emil Fuhrman

Ostatni

kpt.pil. Stanisław Cwynar

Organizacja
Dyslokacja

lotnisko Okęcie

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

V dywizjon lotniczy

PZL.23 Karaś

214 eskadra bombowa – pododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu MSWojsk. DDO L.dz. 4359/tjn. z 19 lipca 1937 oraz rozkazu 13/37 tjn. dowódcy 1 pułku lotniczego, przystąpiono do formowana 214 eskadry bombowej. Jednostka weszła w skład V dywizjonu bombowego lekkiego 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie[1]. Personel wywodził się z nadwyżek etatowych innych pododdziałów 1 pułku lotniczego, a następnie był sukcesywnie uzupełniany absolwentami szkół lotniczych. Uzbrojenie eskadry stanowiły przejściowo samoloty PZL-23 „Karaś”, a dla celów szkoleniowych Fokker F-VIIB/3m. Uzbrojenie bojowe miały stanowić samoloty LWS-4 „Żubr”. W 1938 przy eskadrze zorganizowano IV Kurs Strzelców Samolotowych[2]. Pierwsze ćwiczenia załogi eskadry odbyły na poligonie Modlin, a szkołę ognia w składzie Zgrupowania Bombowego na poligonie Błędów. Po zakończeniu szkoły ognia, pilotów przeszkolono w lotach bez widoczności i lotach nocnych. We wrześniu eskadra brała udział w manewrach na Wołyniu. Ćwiczenia zimowe eskadra wykonywała w ramach Zgrupowania Bombowego na poligonie modlińskim[3].

Decyzją władz lotniczych z marca 1939, 214 eskadra bombowa została rozwiązana, a personel przesunięty do innych eskadr bombowych. Prawdopodobnie, w miarę napływu wyszkolonego personelu i samolotów, zamierzano ją odtworzyć[3].

Personel eskadry

Dowódcy eskadry[4]
Stopień Imię i nazwisko Okres pełnienia służby
kpt. pil. Emil Fuhrman 1937 – 18 X 1938
por. obs wz Bolesław Nowicki 18 X 1938 – 30 X 1938
kpt.pil. Stanisław Cwynar 30 X 1938 –1 II 1939

Wypadki lotnicze

W okresie funkcjonowania eskadry miały miejsce następujące wypadki lotnicze zakończone obrażeniami lub śmiercią pilota[5]:

  • 12 kwietnia 1938 podczas startu do nocnego lotu zginął plut. pil. Jan Pluta. Strzelec kpr. Jerzy Młodecki uratował się.

Przypisy

  1. Pawlak 1989 ↓, s. 104.
  2. Pawlak 1989 ↓, s. 105.
  3. a b Pawlak 1989 ↓, s. 106.
  4. Pawlak 1989 ↓, s. 105-106.
  5. Pawlak 1989 ↓, s. 104–106.

Bibliografia

  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
  • p
  • d
  • e
Grupy i brygady lotnicze
Pułki lotnicze
Grupy lotnicze (dywizjony)
Dywizjony
myśliwskie
liniowe
towarzyszące
morskie
Eskadry
wywiadowcze
lotnicze
towarzyszące (obserwacyjne)
liniowe (rozpoznawcze)
myśliwskie
bombowe (niszczycielskie)
lotnictwo morskie
wielkopolskie
Inne
Plutony
łącznikowe
Szkolnictwo
Inne
  • p
  • d
  • e
Polskie samoloty wojskowe do 1939 roku
Myśliwskie
Bombowe
Samoloty rozpoznawcze
i łącznikowe (towarzyszące)
Szkolne
Szturmowe
Transportowe i sanitarne
Wodnosamoloty
Balony i sterowce
Samoloty prototypowe
Projekty
Produkowane na eksport