221 Eskadra Bombowa

221 Eskadra Bombowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

III 1939

Rozformowanie

IX 1939

Dowódcy
Pierwszy

por. obs. Zygmunt Sokołowski

Obecny

kpt.pil. Józef Rawicz-Szabuniewicz

Organizacja
Dyslokacja

lotnisko Okęcie
lotnisko Małaszewicze

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

220 dywizjon bombowy

221 eskadra bombowa – pododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W marcu 1939 przystąpiono do formowana 221 eskadry bombowej. Jednostka weszła w skład 220 dywizjonu bombowego 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie[1]. Personel latający stanowili obserwatorzy, piloci i strzelcy samolotowi przesunięci z eskadr rozwiązanego I dywizjonu liniowego 1 pułku lotniczego. Wyposażenie eskadry stanowiły samoloty „Łoś” i kilka bombowców LWS-4 „Żubr”[1]. W czerwcu 1939 eskadra została przesunięta na lotnisko Małaszewicze[2]. Z zapisu w zeszycie ewidencyjnym ppor. obs. Zygmunta Pluty wynika, że rzut powietrzny 220 dyonu bombowego przemieścił się do Małaszewicz 24 sierpnia 1939[3].

Tam eskadra uzupełniona została grupą absolwentów Szkoły Podchorążych Lotnictwa[2].

Ponieważ 220 dywizjon bombowy nie osiągnął przed wybuchem wojny zdolności bojowej, w czasie działań wojennych eskadra stanowiła jedynie zaplecze kadrowo-sprzętowe dla walczących dywizjonów bombowych „Łosi”[2].

1 września 1939 z eskadry odeszły dwie załogi w celu uzupełnienia X dywizjonu bombowego[4]. Tego samego dnia podczas czwartego, popołudniowego, nalotu na Bazę Małaszewicze zostały lekko uszkodzone dwa „Łosie” należące do 221 eskadry[a].

Podprucznik Pluta relacjonował[3]:

17 września 1939 r. d-ca por. obs. Sobański w związku z wkroczeniem bolszewików do Polski wydał oficerom rozkaz przedzierania się na własną rękę do Stanisławowa a w razie niezastania tam bazy do Francji. Od 17 września jedzie w kierunku Stanisławowa rowerem wraz z kolegą z eskadry ppor. Czesławem Dejem, dojechali do Brodów, następnie pociągiem z grupą żołnierzy z zamiarem dojechania do Lwowa. Na stacji kolejowej Krasne Ukraińcy wykręcili szyny i ostrzelali wyładowujący się transport. Wykonaliśmy natarcie na stacje kolejową, której jednak nie zdobyliśmy, bo Ukraińcy sprowadzili bolszewików. Pod ogniem ckm, artylerii i czołgów wycofaliśmy się w kierunku lasów, skąd daliśmy pozostałym żołnierzom rozkaz przedzierania się grupami do Lwowa. Ja z ppor. Dejem w ubraniach cywilnych przedzieraliśmy się do Stanisławowa. W Bursztynowie aresztowali nas bolszewicy, którym zwialiśmy następnego dnia i 23 września osiągnęliśmy m. Stanisławów, zajęty przez bolszewików, w myśl rozkazom ruszyłem w kierunku granicy węgierskiej z zamiarem przedarcia się do Francji. 25 września 39 r. granicę węgierską przekroczyłem za st. kolejową Woronienka, zgłosiłem się na strażnicy węgierskiej, skąd autem dojechałem do Kerszmezo. W Kereszmezo żandarmeria węgierska dołączyła mnie i kolegę do transportu naszych żołnierzy.

Żołnierze eskadry

Dowódcy eskadry[5]
Stopień Imię i nazwisko Okres pełnienia służby
kpt. pil. Józef Rawicz-Szabuniewicz (III 1939[6])
por. obs. Zygmunt Sokołowski (III 1939 – VIII 1939[1])
kpt. pil. Józef Rawicz-Szabuniewicz[7] (1 VIII 1939 – IX 1939[2])
Personel latający
  • zastępca dowódcy eskadry – kpt. obs. Czesław Jagodziński[6] †1940 Charków[8]
  • oficer taktyczny – por. obs. Roman Kazimierz Sobański[6] (brat Michała) †1940 Katyń[9]
  • oficer techniczny – ppor. tech. Paweł Łaszkiewicz[6]
  • starszy obserwator – por. obs. Eugeniusz Domański[6][10]
  • obserwator – por. obs. Tadeusz Izydor Rylski[6][11]
  • por. obs. Jerzy Zbroja[12] (od 18 IX 1939 w sowieckiej niewoli[13])
  • ppor. obs. Czesław Dej[3][14]
  • ppor. pil. Lucjan Brzostowski †17 IX 1939
  • ppor. pil. Leszek Kamiński (od 18 IX 1939 w sowieckiej niewoli[13])
  • ppor. obs. Zygmunta Pluta[15]
  • ppor. obs. Józef Władysław Długosz †1940 Katyń[16]
  • ppor. pil. Michał Sobański †1940 Katyń[9][b]
  • kpr. strz. rtg. Józef Matusiak[17]
  • st. szer. strz. J. Kołodzik[17]
  • kpr. Stefan Pietrzak †17 IX 1939[13]
  • szer. Józef Czarnocki †17 IX 1939[13]

Uwagi

  1. Cynk 1990 ↓, s. 142, samoloty te nie były później ewakuowane i pozostały w Małaszewiczach.
  2. Cynk 1990 ↓, s. 180, tu jako ppor. Sabanicki, członek załogi „Łosia” nr 72.125.

Przypisy

  1. a b c Pawlak 1989 ↓, s. 109.
  2. a b c d Pawlak 1989 ↓, s. 110.
  3. a b c Pluta ↓.
  4. Cynk 1990 ↓, s. 140.
  5. Pawlak 1989 ↓, s. 136-142.
  6. a b c d e f Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 776.
  7. Józef Rawicz-Szabuniewicz. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-07]..
  8. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 178.
  9. a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 579.
  10. Eugeniusz Domański. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-07]..
  11. Tadeusz Izydor Rylski. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-07]..
  12. Jerzy Zbroja. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-07]..
  13. a b c d Cynk 1990 ↓, s. 181.
  14. Czesław Dej (Dey). Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-07]..
  15. Pluta ↓, Fotokopia zeszytu ewidencyjnego ppor. Zygmunta Pluty.
  16. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 105.
  17. a b Cynk 1990 ↓, s. 180.

Bibliografia

  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
  • Jerzy B. Cynk: Samolot bombowy PZL P-37 Łoś. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990. ISBN 83-206-0836-8.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
  • Kapitan obserwator pilot Zygmunt Pluta - nr sł. 76658. Aleksander Gucwa. [dostęp 2019-04-07].
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • p
  • d
  • e
Grupy i brygady lotnicze
Pułki lotnicze
Grupy lotnicze (dywizjony)
Dywizjony
myśliwskie
liniowe
towarzyszące
morskie
Eskadry
wywiadowcze
lotnicze
towarzyszące (obserwacyjne)
liniowe (rozpoznawcze)
myśliwskie
bombowe (niszczycielskie)
lotnictwo morskie
wielkopolskie
Inne
Plutony
łącznikowe
Szkolnictwo
Inne
  • p
  • d
  • e
Polskie samoloty wojskowe do 1939 roku
Myśliwskie
Bombowe
Samoloty rozpoznawcze
i łącznikowe (towarzyszące)
Szkolne
Szturmowe
Transportowe i sanitarne
Wodnosamoloty
Balony i sterowce
Samoloty prototypowe
Projekty
Produkowane na eksport