Wilfrid Fox Napier
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 marca 1941 | ||
| Arcybiskup Durbanu | |||
| Okres sprawowania | 1992-2021 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Śluby zakonne | 4 października 1964 | ||
| Prezbiterat | 25 lipca 1970 | ||
| Nominacja biskupia | 29 listopada 1980 | ||
| Sakra biskupia | 28 lutego 1981 | ||
| Kreacja kardynalska | 21 lutego 2001 | ||
| Kościół tytularny | S. Francesco d'Assisi ad Acilia | ||
| |||
| Data konsekracji | 28 lutego 1981 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Denis Hurley | ||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Andrew Zolile T. Brook | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Wilfrid Fox Napier OFM (ur. 8 marca 1941 w Swartberg) − południowoafrykański duchowny katolicki, arcybiskup Durbanu w latach 1992–2021, kardynał, franciszkanin[1].
Życiorys
Urodził się w 1941 w Matatiele, Swartberg w rodzinie Thomasa Dominica i Mary Davey. Do franciszkanów wstąpił w Irlandii, rozpoczynając nowicjat w Killarney 7 września 1960. Pierwsze śluby złożył 8 września 1961[2]. Następnie studiował na Uniwersytecie w Galway i na Uniwersytecie w Louvain (Belgia). Kształcił się w dziedzinie literatury, filozofii i teologii. Śluby wieczyste złożył 4 października 1964. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Johna Evangelisty McBride'a 25 lipca 1970. Od 1971 pracował w parafiach w Lusikisiki i Tabankulu; poznał w tym czasie kilka regionalnych języków i dialektów afrykańskich. W latach 1978–1980 pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji Kokstad.
29 listopada 1980 został mianowany biskupem Kokstad. Sakry biskupiej udzielił mu 28 lutego 1981 Denis Hurley, arcybiskup Durbanu. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, od 1989 był członkiem sekretariatu generalnego Synodu. Wielokrotnie występował w obronie praw człowieka w okresie apartheidu w RPA; pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Biskupów Katolickich Afryki Południowej w latach 1987–1994, w czasie wielkich przemian politycznych w RPA.
29 maja 1992 został następcą arcybiskupa Hurleya na czele archidiecezji Durban. W 1994-2008 był także administratorem apostolskim sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis diecezji Umzimkulu. W latach 2000–2008 ponownie był przewodniczącym Konferencji Biskupów Katolickich Afryki Południowej, a w lutym 2001 Jan Paweł II mianował go kardynałem, z tytułem prezbitera S. Francesco d'Assisi ad Acilia.
W 1995 odebrał doktorat honoris causa Narodowego Uniwersytetu Irlandii.
Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. 8 marca 2021 skończył 80 lat i utracił prawo do udziału w konklawe[3].
9 czerwca 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa Durbanu i mianował jego następcą Mandlę Siegfrieda Jawarę, dotychczasowego wikariusza apostolskiego Ingwavuma[4].
Przypisy
- ↑ Grzegorz Gałązka: Napier Card. Wilfrid Fox, O.F.M.. www.vatican.va, 2013-02-26. [dostęp 2013-03-02]. (wł.).
- ↑ Schematismus Ordinis Fratrum Minorum. Roma: Curia Generalis, 2009, s. 441.
- ↑ Kard. W. F. Napier OFM kończy 80 lat. Zmienia się liczba kardynałów-elektorów. ekai.pl, 7 marca 2021. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ Rinunce e nomine. Sala Stampa, 2021-06-09. [dostęp 2021-06-09]. (wł.).
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Wilfrid Fox Napier [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-24] (ang.).
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
- p
- d
- e
Południowoafrykańscy kardynałowie
| Zmarli kardynałowie |
|
|---|---|
| Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich |
|
| Żyjący kardynałowie elektorzy |
|
- w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
Kontrola autorytatywna (osoba):
