Jerzy Jezierski

Jerzy Jezierski
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1951
Olsztyn

profesor nauk matematycznych
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1982

Habilitacja

1999
Instytut Matematyczny Polskiej Akademii Nauk

Profesura

7 października 2010

Uczelnia

Uniwersytet Gdański
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie
SGGW

Jerzy Jezierski (ur. 3 czerwca 1951 w Olsztynie) – polski matematyk.

Życiorys

Studia matematyczne ukończył w 1973 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Następnie pracował w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie w 1982 obronił pracę doktorską Liczba Nielsena odwzorowań włóknistych, napisaną pod kierunkiem Lecha Górniewicza oraz w Zakładzie Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. Od 1986 jest pracownikiem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w Katedrze Zastosowań Matematyki. W 1999 habilitował się w Instytucie Matematycznym PAN na podstawie pracy Teoria Nielsena koincydencji bez założenia orientowalności. W 2010 otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych.

W 2003 otrzymał razem z Wacławem Marzantowiczem Nagrodę im. Stefana Banacha.

Bibliografia

  • Grzegorz Graff Jerzy Jezierski. mif.pg.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-03)].
  • Prof. dr hab. Jerzy Jezierski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-27] .
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (dawnej): 30488