Bandino Panciatici

Kardynał prezbiter

Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1629
Florencja

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1718
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika św. Pankracego za Murami

Łaciński patriarcha Jerozolimy

Okres sprawowania

1689–1690

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

21 grudnia 1689

Kreacja kardynalska

13 lutego 1690
Aleksander VIII

Kościół tytularny

Santa Prassede

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

21 grudnia 1689

Konsekrator

Gaspare Carpegna

Konsekrowani biskupi
Giovanni Matteo Marchetti	30 grudnia 1691
Sebastiano Perissi	20 stycznia 1692
Carlo Cutillo	19 września 1694
Giovanni Battista Capilupi	19 września 1694
Giovanni Battista Gentile	19 września 1694
Pietro Gaddi	6 marca 1695
Giuseppe Cei	30 listopada 1695
Domenico Belisario de Bellis	25 lutego 1696
Nicolò Nardini	3 czerwca 1696
Antonio Grassi	3 czerwca 1696
Pietro Paolo Gerardi	3 czerwca 1696
Vincenzo Maria de Rossi	25 lipca 1696
Lorenzo Fabri	20 stycznia 1697
Giovanni Fontana	9 czerwca 1697
Giuseppe Antonio Bertodano	9 czerwca 1697
Andrea Deodati	7 lipca 1697
Giuseppe Rodoero	7 lipca 1697
Giambattista Isnardi de Castello	1 września 1697
Domenico Pacifico	2 lutego 1698
Bisanzio Fili	2 lutego 1698
Pietro Spínola	16 marca 1698
Philippus Albini	18 października 1699
Giovanni Dominico Tomati	13 kwietnia 1700
Ulisse Giuseppe Gozzadini	12 września 1700
Tommaso Antonio Scotti	13 lutego 1701
Francesco Frosini	13 lutego 1701
Orazio Maria Panciatichi	1703
Benedetto Falconcini	21 grudnia 1704

Współkonsekrowani biskupi
Pietro Priuli	1 lipca 1708

Bandino Panciatici (ur. 10 lipca 1629 we Florencji, zm. 21 kwietnia 1718 w Rzymie) – włoski kardynał, krewny papieża Klemensa IX Rospigliosi.

Życiorys

Studiował na uniwersytecie w Pizie uzyskując tytuł doktora praw. W 1667 przyjął święcenia kapłańskie. Sekretarz Św. Kongregacji ds. Biskupów i Zakonów 1686–1689, następnie pro-datariusz papieży Aleksandra VIII (1689–1691) i Innocentego XII (1691–1700). W 1689 został tytularnym patriarchą Jerozolimy, a w 1690 kardynałem u Św Tomasza w Parione (Rzym)^[1]. Na konklawe 1700 był jednym z kandydatów do tiary. Wybrany wówczas papież Klemens XI oferował mu stanowisko sekretarza stanu, ale odmówił ze względu na zaawansowany wiek. Zrezygnował też wówczas z kierowania Datarium. Prefekt Św. Kongregacji Soboru Trydenckiego 1700–1718. Zmarł w swojej rezydencji w Palazzo Bolognetti, ale jego szczątki spoczęły w kościele Santa Maria Novella w rodzinnej Florencji.

Przypisy

↑ Spicilegium Benedictinum: a collection of unpublished papers, v 4 Watykan 1899.

Bibliografia

The Cardinals of the Holy Roman Church

Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa

Prefekci Kongregacji Soborowej	Giovanni Girolamo Morone (1564–1575) Francesco Alciati (1575–1580) Antonio Carafa (1580–1591) Girolamo Mattei (1591–1603) Paolo Emilio Zacchia (1603–1605) Francesco Maria Bourbon del Monte (1606–1607) Girolamo Pamphili (1607–1610) Pompeo Arrigoni (1610–1616) Orazio Lancellotti (1616–1620) Roberto Ubaldini (1621–1623) Cosimo de Torres (1623–1626) Bonifacio Bevilacqua (1626–1627) Roberto Ubaldini (1627–1635) Fabrizio Verospi (1636–1639) Giovanni Battista Pamphilj (1639–1644) Francesco Cennini de’ Salamandri (1644–1645) Pietro Luigi Carafa (1645–1655) Francesco Paolucci (1657–1661) Giulio Cesare Sacchetti (1661–1663) Angelo Celsi (1664–1671) Paluzzo Paluzzi-Altieri (1671–1673 proprefekt) Vincenzo Maria Orsini (1673–1675) Federico Baldeschi Colonna (1675–1691) Galeazzo Marescotti (1691–1696 proprefekt) Giuseppe Sacripante (1696–1700) Bandino Panciatici (1700–1718) Pier Marcellino Corradini (1718–1721) Curzio Origo (1721–1737) Antonio Saverio Gentili (1737–1753) Mario Millini (1753–1756) Giuseppe Spinelli (1756–1757 proprefekt) Giovanni Giacomo Millo (1756–1757) Clemente Argenvilliers (1757–1758) Ferdinando Maria de Rossi (1759–1775) Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1775–1784) Guglielmo Pallotta (1785–1795) Tommaso Antici (1795–1798) Filippo Carandini (1800–1810) Giulio Gabrielli (1814–1820) Emmanuele de Gregorio (1820–1834) Vincenzo Macchi (1834–1841) Paolo Polidori (1841–1847) Pietro Ostini (1847–1849) Angelo Mai (1851–1853) Antonio Maria Cagiano de Azevedo (1853–1860) Prospero Caterini (1860–1881) Lorenzo Nina (1881–1885) Luigi Serafini (1885–1893) Angelo Di Pietro (1893–1902) Vincenzo Vannutelli (1902–1908) Casimiro Gennari (1908–1914) Francesco di Paola Cassetta (1914–1919) Donato Raffaele Sbarretti (1919–1930) Giulio Serafini (1930–1938) Luigi Maglione (1938–1939) Francesco Marmaggi (1939–1949) Giuseppe Bruno (1949–1954) Pietro Ciriaci (1954–1966)
Prefekci Kongregacji ds. Duchowieństwa	Jean Villot (1967–1969) John Joseph Wright (1969–1979) Silvio Oddi (1979–1986) Antonio Innocenti (1986–1991) José Tomás Sánchez (1991–1996) Darío Castrillón Hoyos (1996–1998 proprefekt) Darío Castrillón Hoyos (1998–2006) Cláudio Hummes (2006–2010) Mauro Piacenza (2010–2013) Beniamino Stella (2013–2021) Lazarus You Heung-sik (2021–2022)
Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa	Lazarus You Heung-sik (od 2022)

Datariusze Jego Świątobliwości

Datariusze apostolscy	Giovanni Feys (1418–1424) Mirosław Brudzewski (1424–1427) Bartolomeo Vignati (1427?–1431) Maffeo Vegio (1431?–1455) Cosimo Di Monserrato (1455–1458) Lorenzo Roverella (1459–1471) Giovanni Battista Cibo (1471–1473) Francesco Di Toledo (1473–1479) Stefano Morel (1479–1484) Antoniotto Pallavicini (1484–1489) Giovanni Sacchi (1489–1492) Juan López (1492–1496) Giovanni Battista Ferrari (1496–1502) Juan Ortega de Gomiel (1502–1503) Ottaviano Capocci (1503) Fabio Santori (1503–1505) Giovanni Gozzadini (1505–1507) Francesco Argentino (1507–1511) Lorenzo Pucci (1511–1513) Silvio Passerini (1513–1517) Luigi de’ Rossi (1517–1519) Matteo Giberti (1519–1522) Willem van Enckevoirt (1522–1523) Matteo Giberti [ponownie] (1523–1527) Giovanni Battista Bonciani (1527–1528) Bertrando Clerici (1528) Tommaso Cortesi (1528–1533) Johannes Jungen Winkel (1533–1534) Cristoforo Giacobazzi (1534–1536) Pietro Durante (1537–1539) Vincenzo Durante (1539–1541) Girolamo Recanati Capodiferro (1541–1544) Nicola Venceyus (1544–1550) Sebastiano Antonio Pighini (1550–1552) Giulio Canani (1552–1555) Gianbattista Osio (1555–1556) Francesco Bacodie (1556–1560) Ludovico Simonetta (1560–1561) Francesco Alciati (1561–1565) Marco Antonio Maffei (1566–1570) Antonio Marchesani (1570–1572) Matthieu Cointerel (1572–1585) Ippolito Aldobrandini (1585–1587) Giovanni Evangelista Pallotta (1587–1590) Lucio Sassi (1590–1604) Bernardino Paoloni (1604–1605) Pompeo Arrigoni (1605–1607) Michelangelo Tonti (1607–1611) Aurelio Maraldi (1611–1621) Francesco Sacrati (1621) Ulpiano Volpi (1621–1623) Clemente Merlini (1623) Giacomo Cavalieri (1623–1626) Fabio Lagonissa (1626–1627) Egidio Orsini (1627–1644) Domenico Cecchini (1644–1652) Giovanni Bertucci (1652–1655) Giacomo Corradi (1655–1666) Pietro Vito Ottoboni (1667–1670) Gaspare Carpegna (1670–1676) Stefano Agostini (1676–1683) Francesco Liberati (1683–1689) Bandino Panciatici (1689–1700) Giuseppe Sacripante (1700–1721) Pier Marcellino Corradini (1721–1730) Francesco Antonio Valenti (1730–1731)
Kardynałowie prodatariusze	Antonio Saverio Gentili (1731–1740) Pompeo Aldrovandi (1740–1743) Giovanni Giacomo Millo (1743–1757) Carlo Alberto Guidobono Cavalchini (1758–1774) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1774–1775) Andrea Negroni (1775–1789) Filippo Campanelli (1789–1795) Aurelio Roverella (1795–1808) Alessandro Mattei (1808–1820) Giulio Gabrielli (1820–1822) Antonio Gabriele Severoli (1823–1824) Bartolomeo Pacca (1824–1844) Ugo Pietro Spinola (1844–1858) Mario Mattei (1858–1870) Luigi Vannicelli Casoni (1870–1877) Carlo Sacconi (1877–1889) Angelo Bianchi (1889–1897) Gaetano Aloisi Masella (1897–1902) Angelo Di Pietro (1902–1914) Vincenzo Vannutelli (1914–1930) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1930–1933) Luigi Capotosti (1931–1938) Federico Tedeschini (1938–1959) Paolo Giobbe (1959–1967)

Datariusze apostolscy