11 Karpacka Dywizja Piechoty Armii Krajowej

Ten artykuł dotyczy 11 Karpackiej Dywizji Piechoty AK. Zobacz też: 11 Dywizja Piechoty – stronę ujednoznaczniającą.
11 Dywizja Piechoty
Armii Krajowej
Historia
Państwo

 Polskie Państwo Podziemne

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1944

Nazwa wyróżniająca

Karpacka

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Formacja

Armia Krajowa

Rodzaj wojsk

partyzantka

11 Karpacka Dywizja Piechoty AK – jedna z dywizji piechoty w strukturze organizacyjnej Armii Krajowej.

Zgodnie z założeniami planu „Burza” wyrażonymi w rozkazie z września 1942, oddziały partyzanckie miały zostać odtworzone w oparciu o Ordre de Bataille Wojska Polskiego sprzed 1 września 1939.

Do sukcesów oddziałów 11 KDP AK należy zaliczyć:

  • wyzwolenie Kałusza i Sambora
  • zabezpieczenie urządzeń technicznych i szybów naftowych w okolicach Drohobycza i Borysławia.

W wielu miejscach współdziałano z Armią Czerwoną.

Struktura organizacyjna

11 Karpacka Dywizja Piechoty AK dzieliła się na 3 zgrupowania pułkowe:

  • 48 Pułk Piechoty AK w rejonie Stanisławów oraz Łukowiec Wiszniowski i Łukowiec Żurowski
  • 49 Pułk Piechoty AK w rejonie Nadworna – Bitkowa
  • 53 Pułk Piechoty AK w rejonie Daszawa, Stryj i Stebnik

Oddziały w ramach akcji „Burza” działały między 14 lipca (początek ofensywy 1 Frontu Ukraińskiego Armii Czerwonej) a 26 lipca, gdy teren przedwojennego województwa stanisławowskiego znalazł się za linią frontu.

Bibliografia

  • Marek Ney-Krwawicz, Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, „Mówią wieki” 9/1986.
  • p
  • d
  • e
Inspektoraty
Oddziały
  • 11 DP
  • 48 pp
  • 49 pp
  • 53 pp
Dowódcy
  • „Żuraw”
Inne
  • p
  • d
  • e
Komenda Główna
Obszary
Okręgi
Korpusy
Dywizje piechoty
Brygady
Pułki piechoty
Pułki kawalerii
Akcje i operacje
Dywersja i sabotaż
Zamachy
Bitwy i potyczki
Wywiad
Organizacje
Odznaczenia