Sabahattin Kudret Aksal

Sabahattin Kudret Aksal
Doğum	25 Nisan 1920(1920-04-25) İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm	19 Nisan 1993 (72 yaşında) İstanbul, Türkiye
Milliyet	Türk
Meslek	Şair ve yazar
Dönem	Cumhuriyet Dönemi

Sabahattin Kudret Aksal (25 Nisan 1920, İstanbul - 19 Nisan 1993, İstanbul), Türk şair, senarist ve yazardır.

Hayatı

1937'de Işık Lisesinden mezun oldu.^[1] 1943'te İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü bitirdi.^[2] 1943-1948 arasında İstanbul'da çeşitli liselerde felsefe dersleri verdi. 1950'de kısa bir süre iş müfettişliği yaptı. İstanbul Konservatuvarı Müdürlüğü, belediye yazı işleri müdürlüğü, belediye iktisat müfettişliği görevlerinde bulundu. 1961'de Şehir Tiyatrosu Müdürü oldu. Belediye Konservatuvarı Estetik Ve Psikoloji öğretmenliğinden emekli oldu. İlk şiiri 1938’de Varlık dergisinde, ilk öyküsü 1940'ta Küllük dergisinde çıktı. İlk oyunu Evin Üstündeki Bulut 1948’de oynandı. 1940'lardaki yeni edebiyat hareketi içinde yer aldı. Günlük yaşamın, küçük ayrıntıların avareliklerin şairi oldu. Çeviriler ve sanat üzerine yazılar yayınladı.19 Nisan 1993'te İstanbul'da yaşamını yitirdi.^[3] Mezarı Üsküdar'da Karacaahmet Mezarlığı'ndadır.

Edebi Kimliği

Edebiyat hayatına şiirle başlayan yazar, Cahit Sıtkı Tarancı'nın etkisiyle ilk yıllarında hece ölçüsü ve kafiyeli gazel şiirleri yazmıştır. Ancak zamanla Garip akımının ve Orhan Veli Kanık'ın etkilerine yönelerek gündelik hayatın basit ve sıradan ayrıntılarına dair daha özgür şiirler yazdı. Bu dönemde şiirlerinde modern şehirlinin yalnızlığını ve gündelik hayatın absürtlüğünü vurgulamak için sade bir dil kullanmıştır.

1976'dan sonra dilin derinliğini araştırmaya başladı. Tekerlemeler ve ses oyunları şiirlerinde önemli unsurlar haline geldi. Bu dönemde Garip hareketinden uzaklaşarak yeni bir akımın etkisini göstermeye başladı. Şiirlerinde insan ve doğa arasındaki ilişkiyi felsefi düzeyde ele almıştır. Kasaba halkının günlük ilişkilerini, saçmalıklarını ve çatışmalarını gözlemledi.

Öykülerinde ve oyunlarında psikolojik derinlik ve biçim arayışı ön plana çıktı. Karakterlerin iç dünyasını, çatışmalarını ve sosyal çevreyle ilişkilerini ele aldı. Dünya edebiyatının eserlerini Türkçeye çevirdi, sanat üzerine yazılar yazdı. Sanatını farklı kesimlerden insanları ve günlük yaşamlarını derinlemesine gözlemlemeyle birleştirerek kendine özgü bir üslup yarattı.^[4]

Eserleri

Şiir

• Şarkılı Kahve (1944)
• Gün Işığı (1953)
• Duru Gök (1958)
• Elinle (1962)
• Eşik (1970)
• Çizgi (1976)
• Şiirler (1979, toplu şiirler)
• Zamanlar (1982)
• Bir Zaman Düşü (1984)
• Şiirler (1988, toplu şiirler)
• Buluşma (1990)
• Batık Kent (1993, ölümünden sonra, son şiirleri)
• Bir Gün İstanbul
• Bir Resimde Atatürk
• Atatürk Anadolu'da
• Anadolu'muz
• Ne Tuhaf (Seçme şiirler)

Öykü

• Gazoz Ağacı
• Yaralı Hayvan

Oyun

• Evin Üstündeki Bulut (oynanışı: 1948)
• Şakacı (1952)
• Bir Odada Üç Ayna (1956)
• Tersine Dönen Şemsiye (1958)
• Kahvede Şenlik Var (1966)
• Kral Üşümesi (1970)
• Bay Hiç - Sonsuzluk Kitabevi (1981)
• Önemli Adam (1983)
• quasimedo elmeraldo'nun oyunu

Deneme

• Geçmişle Gelecek (1978)
• Ayrıca, Paul Éluard ve Charles Baudelaire’den şiirler çevirdi

Ödülleri

• 1955 Sait Faik Hikâye Armağanı "Gazoz Ağacı" ile (Haldun Taner ile paylaştı)
• 1957 Türk Dil Kurumu Ödülü "Yaralı Hayvan" ile
• 1966 Sanat Sevenler Derneği En İyi Oyun Yazarı Ödülü "Kahvede Şenlik Var" ile
• 1980 Yeditepe Şiir Armağanı
• 1980 ve 1987 Avni Dilligil Ödülleri
• 1985 ENKA Öykü Ödülü "Vav'lar" ile^[5]
• 1990 Sedat Simavi Ödülü
• 1990 Kültür Bakanlığı Tiyatro Onur Ödülü^[5]
• 1992 Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü
• 1999 İstanbulu dinliyorum
• 2000 Sonsuzluk Kitabevi Başarı Ödülü

Ayrıca bakınız

• MEB 100 Türk edebiyatçısı listesi

Kaynakça