Küp şeker

Küp şeker veya kesme şeker küçük küpler halinde preslenmiş beyaz şeker granülleridir. Genellikle bireyler tarafından içecekleri tatlandırmak için kullanılır. Küp şekeri kullanmanın iki ana yolu vardır: küpleri doğrudan içeceğin içinde eritmek veya içerken küpü ağza yerleştirmek.^[1]

Boyut ve paketleme

Her bir küp için tipik boyut 16 x 16 x 11 milimetre ile 20 x 20 x 12 milimetre arasındadır ve yaklaşık 3-5 gram kütleye karşılık gelir.^[2][3] Bununla birlikte, küp boyutları ve şekilleri büyük ölçüde değişmektedir, örneğin, oyun kartı takımları şeklindeki parçalar "briç küp şekeri" adı altında üretilmektedir.^[3]

Tipik perakende ambalaj ağırlığı 0,5 kilogram veya 1 kilogramdır.^[3]

1923 yılında Alman toptancı Karl Hellmann, çift küpleri, üzerlerinde reklamlar veya koleksiyonluk resimler bulunan ayrı ayrı ambalajlarda paketlemeye başladı. Başlangıçta kafelerde çok popüler olan bu ürünler, 21. yüzyılın başlarında yerini hızla paketler ve çubuklar halinde toz şekere bıraktı.^[2]

Üretim

Küpler yapılırken toz şeker hafifçe (%2-3) nemlendirilir, bir kalıba yerleştirilir ve nemin dışarı çıkabilmesi için ısıtılır. Küpün sertliği, yoğunluğu ve çözünme hızı toz şekerin kristal boyutu, eklenen su/buhar miktarı, kalıplama basıncı ve kurutma hızı ile kontrol edilir.^[3] Çözünme hızı önemlidir, çünkü şekeri ağızlarına götüren tüketiciler daha yoğun, daha yavaş çözünen şekeri tercih ederler.^[1]

Giriş malzemesi genellikle küp stabilitesi için geniş bir boyut dağılımı (500 mikron ve üzeri) gerektirir.^[1]

Küpler, günde 50 tona kadar şeker işleyebilen yüksek otomasyonlu hatlarda üretilmektedir. Tipik olarak, daha popüler olan yumuşak küpleri üretmek için üç yaygın işlemden biri kullanılır:^[1][4]

• İsveç Şeker Şirketi'nin Vibro prosesi (1950'lerin sonlarından itibaren^[4]) kalıpları doldurmak ve oluşan küpleri çıkarmak için titreşimi kullanır. Kurutma için ısı radyasyonlu fırın kullanılır;
• Chambon prosesi 1949 yılında Fransa'da icat edilmiştir^[4] ve döner bir kalıplama ünitesi ve dikey bir kurutucu kullanır;
• Elba prosesi Chambon prosesine benzer.

Tarihçe

Somun şeker parçalanması zor olduğundan,^[4] bu süreçte tehlikeli aletler kullanılıyordu (görünüşe göre, ilk küp şekerin mucidi Jakub Kryštof Rad, karısının somun şekeri doğrarken kendisini yaralamasının ardından bu işe başlamıştı).^[5] Ortaya çıkan parçaların boyutları düzensizdi; eğer parça çok büyükse ya şeker maşası kullanılmalıydı ya da parça bir çörek gibi çay bardağına daldırılmalı ve yeterince çözündükten sonra bir sonraki kullanım için kurumaya bırakılmalıydı (ikinci seçenek Lev Tolstoy tarafından "Sevgi Neredeyse Tanrı Oradadır" adlı eserinde anlatılmıştır: "Stepanich bardağını içti, ters çevirdi ve kalan şeker parçasını üzerine koydu").^[5]

Rad ilk küp şekeri 1840'ların başında, nemli şekeri modern buz kalıplarına benzeyen bir tepsiye bastırıp küplerin kurumasını bekleyerek yapmıştı. Rad 1843'te bir patent almasına rağmen, işi sonuçta başarısız oldu.^[4][6]

Bir sonraki atılım neredeyse 30 yıl sonra, Pfeifer & Langen'dan Eugen Langen'in santrifüj kullanarak küpler halinde kesilmiş şeker blokları üretmesiyle gerçekleşti. Henry Tate (Tate & Lyle), Langen'den küplerin İngiltere'de üretilmesi için münhasır hakları satın aldı (13 Mart 1875'te^[7]) ve ilk büyük ölçekli küp üretimine başladı.^[4] Tate bu inovasyon üzerine çok büyük bir bahis oynadı ve geçici olarak kızını devam ettiği yatılı okuldan almak zorunda kalacak kadar kişisel mali sıkıntılar yaşadı.^[8] Langen ile yapılan sözleşme telif ücretlerini de içeriyordu ancak fabrika başarılı oldu ve 1878'de 214 ton, 1888'de ise 1366 ton küp üretti.^[9]

1880 yılında Tate, Belçika'da Gustav Adant tarafından icat edilen, şeker "tabletlerinin" dönen makinelerde üretildiği ve daha sonra küpler halinde dilimlendiği (o zamanlar bunlara "domino" deniyordu) başka bir işlemin haklarını satın aldı.^[4] Yeni süreç 1891'de Langen'in yerini aldı ve büyük bir başarı kazandı; Londra'da rafine şeker için standart fiyat teklifleri Tate'in küpleriyle ifade edilmeye başlandı.^[9]

Küpleri kesmeden kalıplamak için ilk işlem Boston'da Charles H. Her şey tarafından icat edildi ("Hersey tamburu", 1879); 1929'da süslü şekilli parçalar üretmek için modifiye edilen bu ünitelerden bazıları bugün hala kullanılmaktadır.^[4]

Adant'ın işlemi, örneğin Raffinerie Tirlemontoise'de (1902'den beri) Belçika, Fransa ve Arap ülkelerinde popüler olan son derece sert küpler yapmak için hala kullanılmaktadır.^[4]

Kullanım

Küp şekerler çoğunlukla çay ve kahveyi tatlandırmak için kullanılıyordu (orijinal Rad's parçaları "çay şekeri" olarak bile satılıyordu^[4]). Ancak, yapay tatlandırıcıların popülerliği ve filtre kahveden cappuccino benzeri içeceklere geçiş eğilimi, küp şekerleri öncelikle barlarda kullanılan veya resmi ikindi çayı etkinliklerinde servis edilen niş bir ürün haline getirdi.^[4][2]

Küplerin özel kullanım alanları şunlardır:^[4]

• Klasik Old Fashioned kokteyl tarifi, Angostura bitters ile aşılanmış bir küp şeker;
• Absenti servis etmek için kullanılan gereçler arasında bardağın üstünde duran oluklu absent kaşığı da bulunmaktadır. Kaşığın üzerine bir küp şeker yerleştirilir ve yavaşça damlatılan su şekeri içkinin içinde eriterek istenen sütlü louche etkisini yaratır^[10] (daha bohem bir versiyonda ıslatılmış küp alevlendirilir^[11]);
• Küp şekerler bir ilaçla aşılanabilir, böylece kalibre edilmiş bir oral uygulama basit hale gelir. Bu hem çocuk felci aşısının uygulanmasında hem de LSD gibi ilaçların dağıtımında kullanılmıştır ("küp" sonuncusu için argo bir terim olarak bırakılmıştır);^[12]
• Japonya'da çok çeşitli renkli ve yontulmuş küp şekerler (çiçek ve hayvan şeklinde) pazarlanmaktadır.^[4]

Sanat

Küp şeker metaforu mimaride popülerdir. İlk kez 1922'de Walter Gropius tarafından önerilen bu metafor, "her beş yılda bir", katı kurallara bağlı tasarımdan (bkz. Theo van Doesburg'un eserleri^[13]) "çeşitlilik içinde birliğe" (bkz. İtalyan tepe kasabaları)^[14] ve Kiklad Adaları'nın beyaz badanalı düz cephelerine kadar çeşitli belirsiz anlamlarla geri dönmektedir.^[15]

Rad tarafından ilk küp şeker fabrikasının kurulduğu yer olan Çek kasabası Dačice'de üzerinde küp şeker bulunan bir anıt bulunmaktadır.^[6]

Birden fazla sanat galerisinde İrlandalı heykeltıraş Brendan Jamison'ın küp şekerden yapılmış mimari temalı eserleri sergilenmektedir.^[4]

• 
  Dačice'de küp şeker anıtı
• 
  Van Doesburg Evi [nl]
• 
  Mürted Adası'ndaki evler (Kiklad Adaları)

İzlandalı grup The Sugarcubes, solisti Bjork soloya geçmeden önce adını şeker küplerinden alıyordu.

Kaynakça

Konuyla ilgili yayınlar

• Asadi, M. (2006). "Cube Sugar". Beet-Sugar Handbook. Wiley. ss. 454-455. ISBN 978-0-471-79098-3. Erişim tarihi: 1 Ekim 2023. 
• Grigorieva, Alexandra (2015). "sugar cubes". The Oxford Companion to Sugar and Sweets. Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780199313396.001.0001. ISBN 978-0-19-931339-6. 
• Kennedy, Pagan (16 Kasım 2012). "Who Made That Sugar Cube?". The New York Times Magazine. 
• Chalmin, P. (1990). "Thames Refinery and the Cubes". The Making of a Sugar Giant: Tate and Lyle, 1859–1989. Harwood Academic Publishers. ISBN 978-3-7186-0434-0. Erişim tarihi: 1 Ekim 2023. 
• Kirschner, Sebastian (2 Mart 2016). "Die Würfel sind gefallen". Süddeutsche Zeitung Magazin (Almanca). 5 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
• Strang, J.; Arnold, W. N; Peters, T. (18 Aralık 1999). "Absinthe: what's your poison?". BMJ. 319 (7225). ss. 1590-1592. doi:10.1136/bmj.319.7225.1590. ISSN 0959-8138. PMC 1127080 $2. PMID 10600949. 
• Labrecque, Lauren I.; Warr, Garret M.; Labrecque, Joseph (2016). "Absinthe: An Exploration of the Role of Mythology and Ritual in Market Revival". Celebrating America's Pastimes: Baseball, Hot Dogs, Apple Pie and Marketing?. Developments in Marketing Science: Proceedings of the Academy of Marketing Science. Cham: Springer International Publishing. ss. 325-328. doi:10.1007/978-3-319-26647-3_67. ISBN 978-3-319-26646-6. ISSN 2363-6165. 
• Drahoňovská, Lucie Pantazopoulou (2018). "From Round to Square". Fehler. Goethe-Institut. 25 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2023. 
• Jencks, C. (2002). The New Paradigm in Architecture: The Language of Post-modernism. Yale University Press. ISBN 978-0-300-09513-5. Erişim tarihi: 2 Ekim 2023. 
• Hildebrand-Schat, Viola (13 Ekim 2022). "Sugar Cubes That Revolutionized Art: Malevich's Artistic Project as Interpreted by Leonid Tishkov in Kubvechnosti (2012)". The Mediality of Sugar. Brill Publishing. ss. 173-195. doi:10.1163/9789004513686_009. ISBN 978-90-04-51368-6. 
• Harbison, Robert (2003). "The avant-garde in twentieth-century architecture". Companion to Contemporary Architectural Thought. Routledge Companion Encyclopedias. Taylor & Francis. ss. 458-461. ISBN 978-1-134-98381-0. Erişim tarihi: 2 Ekim 2023. 
• Twardowski, Mariusz (2019). "Santoryn a sprawa architektury nowoczesnej" [Santorini and the modern architecture affair]. Środowisko Mieszkaniowe (Lehçe), 28. Uniwersytet Jagiellonski – Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellonskiego. ss. 60-71. doi:10.4467/25438700sm.19.031.11368. ISSN 1731-2442. 
• Kaysers, Harry; Schweck, Hubert; Delavier, Hans-Joachim (1998). "Special crystal sugar products. Cube sugar, nib sugar and loaf sugar". van der Poel, Pieter; Schieweck, Hubert M.; Schwartz, Thomas K. (Ed.). Sugar Technology. Beet and Sugar Cane Manufacture. Berlin: Verlag Dr. Albert Bartens KG. ss. 962-964. ISBN 3-87040-065-X.