Hans Urs van Balthasar
Hans Urs von Balthasar | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 12 Ağustos 1905 Luzern – İsviçre |
| Ölüm | 26 Haziran 1988 Basel – İsviçre |
| Milliyet | İsviçreli |
| Meslek | Teolog, Kardinal |
| İmza | |
 | |
Hans Urs von Balthasar (12 Ağustos 1905, Luzern, İsviçre - 26 Haziran 1988, Basel, İsviçre), İsviçreli Katolik filozof ve ilahiyatçı din adamıdır. Hayatının 21 senesi boyunca Cizvit bir peder olarak yaşamını sürdürmüştür. Yaşamının sonuna geldiğinde, Papa II. Ioannes Pavlus tarafından Kardinal ilan edilmiştir.[1]
Karl Rahner, Henri de Lubac ve Yves Congar ile birlikte 20. yüzyılın en önemli Roma Katolik düşünür ve ilahiyatçılarından sayılmaktadırlar.[2][3]
Hayatı
İsviçre’de Cizvit tarikatı o dönemde (1973’e kadar) yasaklı olduğundan, Hans Cizvitler’e 1928 yılında Almanya’da katılabilmiştir. Lyon’da sürdürdüğü teoloji çalışmaları sırasında Jean Daniélou ile tanışan Hans, Henri de Lubac gibi kendisini, Kilise Babaları'nı konu edinen patrolojik ilahiyat ile tanıştırmış olan ilahiyatçılardan olduğu kadar; Hegel, Max Scheler ve Heidegger gibi filozoflarla da tanıştırmış olan Erich Przywara isimli filozoftan da etkilenmiştir.[1]
1936 yılında Roma’da bulunan Papalık Gregoryen Cizvit üniversitesi tarafından kendisine sunulan profesörlük makamını reddetmiştir. Basel’de kalacağı süre boyunca öğrencilere manevi danışmanlık yapacağı papazlık görevini üstlenecekti. Bu sırada, ileride kendisi ile uzun bir teolojik diyaloğa girecek olan, dönemin en kayda değer protestan ilahiyatçılardan Karl Barth ile arkadaş olmuşlardır.[3]
1950 senesinde Hans, bir mistik olan Adrienne van Speyr ile, hem kadınlar hem de erkekler için hizmet edebilecek yeni bir dini topluluk kurabilmek amacıyla bağlı bulunduğu Cizvit tarikatından ayrılma kararı aldı. Bu tarihten itibaren, ölümüne kadar, Hans tarikata ait olmayan bir peder olarak, verdiği dersler ve yayımladığı kitaplar ile yaşamına devam etmiştir.[1]
Eserleri
Yaşamış olduğu 20. yüzyıla göre Hans Urs von Balthasar’ın eserleri muazzam ve neredeyse rakipsiz olarak görülmektedir. 17 ciltten oluşan üçlemesi: Wahrheit, Schönheit, Güte (Güzellik, İyilik ve Hakikat) en çok bilinen eseridir. Teolojik bir sentez olan bu üçleme bir tarafta antik ve modern Avrupa edebiyatı ve felsefesini bir araya getirirken, diğer tarafta ise Kilise Babaları, Skolastik ve Modern Teoloji dahil olmak üzere Hristiyan geleneğini tefsir ve mistisizm ile bir araya getirmiştir.</ref>[3]
Kaynakça
- ^ a b c New Catholic Encyclopedia – Second Edition. G. Chantraine (İngilizce). Thomson and Gale. 2003. s. 34 Cilt: 2 ISBN 0-7876-4006-9.
- ^ Marmion, Declan (2010). An Introduction to the Trinity (İngilizce). Rik Van Nieuwenhove. Cambridge: Cambridge University Press. s. 177. ISBN 978-1-139-77917-3. OCLC 818817542.
- ^ a b c Les Jésuites, Histoire et Dictionnaire. Etienne Fouilloux (Fransızca). Paris: Bouquins éditions. 2022. s. 489. ISBN 978-2-38292-305-4.
Otorite kontrolü  |
|
|---|
