Antonio Tabucchi

Antonio Tabucchi
Doğum	24 Eylül 1943 Pisa, İtalya
Ölüm	25 Mart 2012 (68 yaşında) Lizbon, Portekiz
Meslek	Yazar, çevirmen, öğretim üyesi
Milliyet	İtalyan
Dönem	20. yüzyıl – 21. yüzyıl
Etkilendikleri Fernando Pessoa

Antonio Tabucchi (d. 23 Eylül 1943, Pisa - ö. 25 Mart 2012 Lizbon^[1]), İtalyan oyun yazarı, çevirmeni ve öğretim üyesi.

Yaşamı

Antonio Tabucchi, 23 Eylül 1943’te Pisa’da dünyaya geldi, ama Vecchiano kasabasında anneannesiyle büyükbabasının yanında büyüdü. 1969’da “Portekiz’de Gerçeküstücülük” üzerine bir tezle üniversiteden mezun olduktan sonra, 1970’li yıllarda Pisa'daki Scuola Normale Superiore’de Portekiz dili ve edebiyatı üzerine çalışmalarını sürdürdü ve 1973’te Bologna Üniversitesi'nin Portekiz Dili ve Edebiyatı kürsüsüne öğretim üyesi olarak atandı. Portekizceye ve bu dilin edebiyatına yönelmesindeki en büyük etken, Fernando Pessoa'nın yapıtına olan hayranlığı ve onu anadilinden okuma arzusu oldu. 1975'te, ilk romanı Piazza d’Italia (Milano: Bompiani) yayımlandı.

Siena Üniversitesi'nde ve New York’taki Bard College, Paris’teki Ecole des Hautes Etudes ve Collège de France gibi seçkin üniversitelerde ders verdi. Kitapları kırktan fazla dile çevrildi. Bazı romanları Roberto Faenza, Alain Courneau, Alain Taner, Fernando Topes gibi ünlü yönetmenlerce beyazperdeye; Giorgio Strehler ve Didier Bezace gibi tanınmış yönetmenlerce sahneye uyarlandı. Uluslararası Yazarlar Parlamentosu’nun kurucuları arasında yer aldı. Tabucchi'ye 2007'de Liège Üniversitesi'nce onursal doktor unvanı verildi.

Aldığı Ödüller

• Almanya
  • Leibniz Akademisi’nce verilen Nossack Ödülü
• Avusturya
  • Europaeischer Staatspreis
• Fransa
  • Prix Médicis Etranger
  • Prix Européen de la Littérature
  • Prix Méditerranée
• İspanya
  • Hidalgo
  • Asturias Prensi’nce verilen basın özgürlük ödülü Francisco Cerecedo
• İtalya
  • Pen Kulübü Ödülü
  • Campiello Ödülü
  • Viareggio Ödülü
• Yunanistan
  • Aristeion

Türkçede Antonio Tabucchi

• Notturno indiano (Palermo: Sellerio, 1984).
  • Hint Gece Müziği, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1994).
• Il filo dell’orizzonte (Milano: Feltrinelli, 1986).
  • Ufuk Çizgisi, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1994).
• Requiem (Milano: Feltrinelli, 1992).
  • Requiem Bir Sanrı, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, Ekim 1994).
• Sostiene Pereira (Milano: Feltrinelli, 1994).
  • Pereira İddia Ediyor, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1997).
  • Pereira İddia Ediyor, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Can, 2005).
• La testa perduta di Damasceno Monteiro (Milano: Feltrinelli, 1997).
  • Damasceno Monteiro’nun Kayıp Başı, çev. Kemal Atakay (İstanbul: Can, 1998).
• Si sta facendo sempre più tardi (Milano: Feltrinelli, 2001).
  • Gittikçe Geç Olmakta, çev. Neyyire Gül Işık (İstanbul: Can, 2002).
• Piccoli equivoci senza importanza (Milano: Feltrinelli, 1985).
  • Önemi Olmayan Küçük Yanlış Anlamalar, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Can, 2006).
• Tristano muore. Una vita (Milano: Feltrinelli, 2004).
  • Tristano muore, çev. Semin Sayıt (İstanbul: Can, 2006).
• Sogni di sogni (Palermo: Sellerio, 1992).
  • Düşler Düşü, çev. Semin Sayıt (İstanbul: Can, 2006).
• Gli ultimi tre giorni di Fernando Pessoa (Palermo: Sellerio, 1994).
  • Fernando Pessoa’nın Son Üç Günü, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1994).
• Viaggi e altri viaggi (Milano: Feltrinelli, 2010).
  • Yolculuklar ve Öteki Yolculuklar, çev. Semih Sayıt (İstanbul: Can, 2016).

Kaynakça