Targets : Uloge, Izvori, Vanjske veze Wikipedia, slobodna enciklopedija

Targets

15. 8. 1968 (1968-08-15)

Trajanje90 min.Zemlja

Sjedinjene DržaveJezikengleskiBudžet130.000 $ (estimated)^[1]

Targets (sh. Mete) je američki triler film snimljen 1968. godine u režiji Petera Bogdanovicha, poznat kao prvo ostvarenje u njegovoj filmografiji, ali i jedno od najuticajnijih ostvarenja žanra.

Radnja filma je velikim dijelom inspirirana stvarnim događajima koji su prije nekoliko godina zbili u SAD i izazvali uznemirenje tadašnje javnosti - snajperskim napadom na Cestu 101 1965. i slučajem Charlesa Whitmana, studenta koji je 1966. godine snajperom gađao svoje kolege sa tornja Univerziteta u Austinu. Radnja paralelno prati dvojicu glavnih likova; jedan od njih je Bobby Thompson (koga tumači Tim O'Kelly), mladi agent osiguravajućeg društva i veteran vijetnamskog rata koji odjednom ubije vlastitu majku i suprugu, a potom krene pohod tokom koga snajperskom puškom ubija nedužne prolaznike; drugi je Byron Orlok (čiji lik tumači Boris Karloff), ostarjeli glumac koji je stekao status zvijezde horor filmova, ali se, njima zgađen, odlučio povući iz show businessa, ali mora promovirati svoj posljednji film i to, sticajem okolnosti, upravo u drive in kinu gdje je Thompson odlučio pronaći nove mete.

Film je nastao tako da je nezavisni producent Roger Corman, Bogdanovichu, dotada poznatom isključivo kao filmskom kritičaru, impresioniran njegovim scenarističkim radom na filmu Divlji anđeli, ponudio da napravi film u njegovoj produkciji. Karloff, koji je bio jedini poznatiji glumac, je bio angažiran zahvaljujući nastupu u ranijem Cormanovom filmu The Terror iz 1963. godine, odnosno dogovoru prema kome je honorar trebao dobiti jedino ako on ostvari dobit veću od 150.000 US$, a što nije uspio; Corman je Karloffu ponudio da će mu taj novac isplatiti ako nastupi u Metama i ako taj film ostvari profit. Bogdanovich je, pak, Karloffa iskoristio kao podzaplet koji je njegov lik učinio oličenjem fiktivnog (i bezopasnog) zla sa ekrana nasuprot zlikovcu u stvarnom životu, a što je posebno došlo do izražaja u antologijskoj završnoj sceni gdje se, pak, The Terror koristi kao "film u filmu".

Corman je na filmu zaradio još prije premijere, i to zahvaljujući Robertu Evansu, šefu velikog hollywodskog studija Paramount koji je njime bio oduševljen te ga je smjesta otkupio za 150.000 US$. Iako je film bio dovršen već krajem 1967. godine, do njegove je premijere proteklo nekoliko mjeseci, a Paramount je velikim dijelom nastojao iskoristiti stvarne događaje koji su su međuvremenu dogodili - ubistvima Martina Luthera Kinga i Roberta F. Kennedyja koji su bili pripisivani poremećenim ličnostima poput protagonista filma. Film, koji se isticao izuzetno modernim stilom i zbivanja prikazivao poput svojevrsne dokudrame, te u kome se uopće ne čuje originalna muzika, nije imao prevelikog uspjeha kod publike, ali je zato dobio brojne pohvale od kritike. Evans i Bogdanovich su nastavili svoju suradnju, a što je 1970-ih omogućilo Bogdanovichu da postane jedan od najuglednijih autora tzv. Novog Hollywooda.