Soldier Blue

12. 8. 1970 (1970-08-12)

^[1]Trajanje112 min.Zemlja

Sjedinjene DržaveJezikengleskiBruto prihod1,2 mil. $ (sjevernoamerička kino-distribucija)^[2]

Soldier Blue (sh. Plavi vojnik) je američki vestern film snimljen 1970. godine u režiji Ralpha Nelsona, koji se smatra jednim od najpoznatijih, ali i najkontroverznijih revizionističkih ostvarenja žanra.

Predstavlja adaptaciju romana Arrow in the Sun T. V. Olsena, koji je, pak, bio inspiriran masakrom na Sand Creeku 1864. godine, jednim od najzloglasnijih događaja Indijanskih ratova. Radnja filma se, pak, događa 1877. godine u Teritoriji Colorado kada dvoje mladih - američki vojnik Honus Gant (čiji lik tumači Peter Strauss) i djevojka Cresta Lee (čiji lik tumači Candice Bergen) - sticajem okolnosti prežive masakr od strane grupe Čejena te se nastoje vratiti u civilizaciju, pri čemu, iako između njih dvoje postoji privlačnost, među njima postoje značajajne svjetonazorske razlike, prije svega u odnosu prema Indijancima; za razliku od Honusa, koji je odlučan osvetiti svoje kolege, buntovna Cresta je bila odrasla među Čejenima i prema njima osjeća duboko razumijevanje.

Soldier Blue je nastao pod snažnim uticajem tada aktualnog generacijskog jaza između mladih baby boomera i njihovih roditelja, ali još više vijetnamskog rata prema kojem su mlade antiestablišmentski raspoložene generacije osjećale duboku odbojnost. Film je zbog toga shvaćen kao alegorija na suvremena zbivanja, a što je posebno došlo do izražaja u završnoj sceni u kojoj američke trupe masakriraju indijansko pleme ne štedeći pri tome ni ženu ni djecu. Ta scena, velikim dijelom inspirirana aktualnom masakrom u My Laiju je izazvala izuzetne kontroverze zbog Nelsonovoj inzistiranja na naturalističkom i maksimalno uznemirujućem prikazu nasilja, zbog kojeg su kao statisti bili angažirani invalidi kako bi se što uvjerljivije prikazale scene rezanja glava, ruku, nogu i ženskih dojki. Ta scena u originalnom obliku nikada nije ušla u film, pa je film često bio predmetom rezanja i cenzure, a kasniji su kritičari Nelsona optuživali da je pretjerao, odnosno društvenu i političku angažiranost žrtvovao eksploatacijskim sadržajima.