Car Ingyō
| Car Ingyō | |
|---|---|
| 19. car Japana | |
| Vladavina | legendarna |
| Rođen/a | legendaran |
| Umro/la | legendaran |
| Sahrana | Ega no Naganu no kita no misasagi (Osaka) |
| Prethodnik | Car Hanzei |
| Nasljednik | Car Ankō |
Car Ingyō (允恭天皇, Ingyō-tennō?) bio je 19. car Japana,[1] prema tradicionalnom popisu.[2]
Ne postoje pouzdani podaci o datumima njegovog života i vladavine, ali mu se vladavina konvencionalno smješta u periuod 411-453.[3]
Prema Kojikiju i Nihonshokiju bio je četvrti po redu sin cara Nintokua i princeze Iwe. Prije njega su Japanom vladala njegova starija braća Richu i Hanzei. Bio je oženjen za princezu Oshisaka no Ōnakatsu, sa kojom je imao četiri kćeri i pet sinova od kojih će ga dvojica - Ankō i Yuryaku - naslijediti na prijestolju. Na prijestolju je ostao četiri decenije, a njegovu dugu vladavinu je, između ostalog, obilježio i prvi zemljotres zabilježen u japanskoj historiji, kada je 416. srušena carska palača [4]
Dio historičara vjeruje da je on kralj Sai, za koga Knjiga Songa navodi kako je 443. i 451. slao izaslanike na dvor južnokineske dinastije Liu Song. Prema Nihonshokiju, je, pak, bio blizak sa kraljem korejske države Silla, čiji je vladar bio duboko ožalošćen njegovom smrću te u Japan poslao 80 muzičara da "sviraju za Ingiyovu dušu".[5]
Napomene
- ↑ Agencija carskog domaćinstva (Kunaichō): 允恭天皇 (19)
- ↑ Varley, Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 112; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 26. na Google knjigama
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 39.
- ↑ Hammer, Joshua. (2006). Yokohama Burning: The Deadly 1923 Earthquake and Fire that Helped Forge the Path to World War II, p. 62. na Google knjigama
- ↑ Nihonshoki, Vol. 13, Story of Ingyō
Izvori
- Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Hammer, Joshua. (2006). Yokohama Burning: The Deadly 1923 Earthquake and Fire that Helped Forge the Path to World War II. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-6465-5 (cloth)
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842
Vanjske veze
- Hong, Wŏn-tʼak. (1994) Paekche of Korea and the Origin of Yamato Japan.[mrtav link] Seoul: Kudara International. ISBN 978-89-85567-02-2; OCLC 8985567020 -- excerpt
| Kraljevske titule | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Car Hanzei | Car Japana: Ingyō 411-453 (tradicionalni datumi) | Slijedi: Car Ankō |
- p
- r
- u
Neposredni potomci cara Nintokua
| Car Ōjin (15) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Car Nintoku (16) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Car Richū(17) | Car Hanzei (18) | Car Ingyō (19) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ichinobe-no Oshiwa | Car Ankō (20) | Car Yūryaku (21) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Car Kenzō (23) | Car Ninken (24) | Car Seinei (22) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Car Buretsu (25) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Car Keitai (26) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Neposredno potomstvo Nintokua, najstarijeg sina cara Ōjina, završava sa smrću cara Buretsua koji nije imao djece.
