Banana ratovi

Banana ratovi (engl. Banana Wars) je izraz koji se koristi za seriju oružanih sukoba, odnosno američkih oružanih intervencija na području Latinske Amerike u periodu od 1898. do 1934. godine, odnosno od završetka Špansko-američkog rata do uvođenja tzv. Politike dobrog susjeda kojom se SAD privremeno odrekla intervencije u unutrašnja pitanja drugih zemalja. Glavni motiv tih intervencija je bilo stvaranje, odnosno održavanje američke sfere uticaja u Zapadnoj hemisferi u skladu sa Monroevom doktrinom, pri čemu su kao izgovor služila notorna politička nestabilnost latinoameričkih zemalja. Banana ratovi su, s obzirom da su se u pravilu vodili u malim i siromašnim zemljama, nisu predstavljali veliki izazov za američke oružane snage, te su vođeni ograničenim sredstvima, pri čemu je srž činio relativno maleni Marinski zbor.

Pod Banana ratovima se podrazumijevaju:

Iskrcavanje američkih marinaca u tadašnju kolumbijsku provinciju Panamu 1903. godine, kojim je omogućena stvaranje Paname kao nominalno suverene države, koja je odmah potom SAD-u na upravu predala područje na kome je 1914. izgrađen Panamski kanal;
američke okupacije Kube u periodu neposredno nakon Špansko-američkog rata (1898 - 1902), te u još nekoliko navrata (1906-1909, 1912, 1917 i 1922)
američke vojne intervencije u Dominikansoj Republici (1903, Afera u Santo Domingu, 1914 te okupacija koja je potrajala od 1916. do 1924.)
američka okupacija Nikaragve od 1912. do 1933.
tzv. Granični rat sa Meksikom, koji je korespondirao sa Meksičkom revolucijom i Prvim svjetskim ratom, prilikom kojeg su najpoznatiji incidenti američka okupacija Veracruza 1914. godine; meksički napad na Columbus te američka kaznena ekspedicija protiv Pancha Ville;
Američka okupacija Haitija koja je trajala od 1915. do 1934. godine
američke vojne intervencije u Hondurasu u svrhu zaštite interesa američkih kompanija United Fruit Company i Standard Fruit Company (1903, 1907, 1911, 1912, 1919, 1924, 1925).