Zbigniew Fabierkiewicz

Zbigniew Fabierkiewicz, ps. Tadeusz Gniewicz (ur. 1882, zm. 8 stycznia 1919 w Łapach) – polski i rosyjski działacz ruchu robotniczego, publicysta.

Publikował w gazetach lewicowych, był związany z ruchami robotniczymi. W 1905 wstąpił do Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy. Po rewolucji w 1905 wyjechał do Rosji, tam nadal zajmował się pracą dziennikarską. W 1917 był współzałożycielem rosyjskiej "Trybuny", pisał dla pism politycznych lewicy. Brał czynny udział w Rewolucji Październikowej, był członkiem władz SDKPiL w Rosji. Pod wpływem bolszewików stał się zwolennikiem prawa Polaków do samostanowienia o ojczyźnie[1]. Zamordowany podczas powrotu do kraju na stacji kolejowej w Łapach przez polską żandarmerię wojskową. Nawet w czasach obecnych środowiska lewicowe upatrują w śmierci Zbigniewa Fabierkiewicza znamion mordu na zlecenie piłsudczyków[2].

W sierpniu 1920 roku w Łapach, po przejęciu władzy przez Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski, planowano postawić pomnik pamięci męczenników sprawy robotniczej, który byłby poświęcony ofiarom mordu członków misji Rosyjskiego Czerwonego Krzyża oraz Zbigniewowi Fabierkiewiczowi.[3]

Przypisy

  1. Niepodległościowe tradycje socjalizmu polskiego
  2. Laurka dla Piłsudskiego, lewica.pl z 23 lipca 2009
  3. Pamięci męczenników sprawy robotniczej, [w:] Goniec Czerwony, nr 6, 13 sierpnia 1920, Białystok, str. 2

Linki zewnętrzne

  • Z czym wrócimy? (Moskwa, 1918) w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000114198167
  • VIAF: 300612061
  • PLWABN: 9810663457605606
  • NUKAT: n2010007472
  • WorldCat: viaf-300612061
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3899521