Wołodymyr Piatenko

Wołodymyr Piatenko

Pełne imię i nazwisko	Wołodymyr Mykołajowycz Pjiatenko
Data i miejsce urodzenia	9 września 1974 obwód kemerowski
Wzrost	194 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1991–1992 Okean Kercz 27 (0) 1992–1995 Tawrija Symferopol 55 (1) 1995–1997 Szachtar Donieck 28 (1) 1996–1997 Szachtar-2 Donieck 11 (0) 1998–1999 Metalist Charków 48 (1) 1998–1999 Metalist-2 Charków 5 (0) 1999–2002 Metałurh Donieck 34 (2) 2001–2002 Metałurh-2 Donieck 18 (1) 2002 → Worskła Połtawa 2 (0) 2003–2004 SKA-Eniergija Chabarowsk 57 (4) 2005 Nywa Winnica 12 (0) W sumie: 297 (10)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1994–1995  Ukraina U-21 8 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2008–2010 Metałurh Donieck (asystent) 2010 Metałurh Donieck (p.o.) 2011–2012 Metałurh Donieck (p.o.) 2013 Bananc Erywań 2013 Metałurh Donieck (p.o.) 2014–2015 Metałurh Donieck 2017 Krumkaczy 2018 Obołoń-Browar Kijów
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wołodymyr Mykołajowycz Piatenko, ukr. Володимир Миколайович Пятенко, ros. Владимир Николаевич Пятенко, Władimir Nikołajewicz Piatienko (ur. 9 września 1974 w obwodzie kemerowskim, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1991 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Okean Kercz, skąd latem 1992 roku przeniósł się do Tawrii Symferopol. 4 października 1992 roku debiutował w Wyszczej Lidze w meczu z Weresem Równe (3:2). W lipcu 1995 został zaproszony do Szachtara Donieck. Na początku 1998 przeszedł do Metalista Charków, któremu pomógł powrócić do Wyszej Lihi. W latach 1999–2002 bronił barw Metałurha Donieck. W lipcu 2002 został wypożyczony do Worskły Połtawa. Na początku 2002 wyjechał do Rosji, gdzie dwa lata występował w rosyjskim SKA-Eniergija Chabarowsk^[1]. W 2005 zakończył karierę piłkarską w zespole Nywa Winnica.

Kariera reprezentacyjna

W latach 1994–1995 występował w młodzieżowej reprezentacji Ukrainy.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarską w 2008 rozpoczął pracę trenerską w klubie Metałurh Donieck. Najpierw pomagał szkolić piłkarzy, a od 12 listopada 2010 po dymisji Nikołaja Kostowa pełnił obowiązki głównego trenera^[2]. W styczniu 2011 zmienił go na tym stanowisku Andriej Gordiejew, ale po jego dymisji w maju 2011 ponownie objął stanowisko głównego trenera. 23 sierpnia 2012 podał się do dymisji^[3]. W marcu 2013 rozpoczął pracę jako główny trener ormiańskiego Bananca Erywań^[4]. Wynik pracy był bardzo zły, klub pod jego kierownictwem zajął ostatnie miejsce w mistrzostwach Armenii i spadł do drugiej ligi, po czym trener został zwolniony z zajmowanego stanowiska. 5 sierpnia 2013 powrócił do prowadzenia Metałurha Doniecka jako pełniący obowiązki trenera^[5]. 16 czerwca 2014 roku po raz kolejny stał na czele Metałurha Doniecka^[6]. 1 lutego 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera Krumkaczy^[7]. 23 maja 2017 z przyczyn rodzinnych opuścił białoruski klub^[8]. 12 stycznia 2018 stał na czele klubu Obołoń-Browar Kijów^[9], którym kierował do końca maja 2018.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• wicemistrz Ukrainy: 1997
• brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 2002, 2003
• mistrz Pierwszej Lihi Ukrainy: 1998
• zdobywca Pucharu Ukrainy: 1997

Przypisy

Bibliografia

• V. Pyatenko, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-03] .
• Wołodymyr Piatenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Wołodymyr Piatenko w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Volodymyr Pyatenko, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .