Wincenty Korab-Brzozowski
 Portret Wincentego Koraba-Brzozowskiego pędzla Konrada Krzyżanowskiego (1907) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1877 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 kwietnia 1941 | ||
| |||
| |||
| |||
Wincenty Korab-Brzozowski, pseud. Vincent de Korab[1] (ur. w 1877 w Latakii w Syrii, zm. 3 kwietnia 1941 w Warszawie), polski poeta piszący zarówno w języku polskim jak i francuskim, którego postać owiano barwną legendą w stylu Arthura Rimbauda jeszcze za jego życia[2]; również autor niewielkiej ilości prozy poetyckiej[3] oraz tłumacz literatury francuskiej i orientalnej.
Swego czasu poeta kojarzony był głównie z cyganerią krakowską Młodej Polski oraz kręgiem Stanisława Przybyszewskiego. U schyłku XIX wieku dzięki głośnej publikacji Powinowactw cieni i kwiatów o zmierzchu (1899) osoba Wincentego Koraba-Brzozowskiego otoczona została atmosferą obyczajowego skandalu[2], zdobywając tym samym dość spory rozgłos. Od daty wybuchu I wojny światowej aż do czasów współczesnych jego twórczość popadła jednak w niemal całkowite zapomnienie[4].
Wincentego Koraba-Brzozowskiego postrzega się zazwyczaj jako przedstawiciela polskiego symbolizmu oraz późnego okresu parnasizmu; w jego synkretycznej technice poetyckiej − odrzucanej niegdyś przez krytykę literacką[5] − współcześni badacze dopatrują się prekursorstwa względem strumienia świadomości[4].
Bratem i zarazem tłumaczem autora Duszy mówiącej był przedwcześnie zmarły poeta dekadentyzmu, Stanisław Korab-Brzozowski, z którym Wincenty napisał cykl sonetów. Z kolei ojcem obu był poeta romantyczny i powstaniec styczniowy, Karol Brzozowski.
Życiorys
Wiódł życie wędrownego cygana wzorem Rimbauda, Paula Gauguina i van Gogha. Przez całe życie podróżował po Dalekim i Bliskim Wschodzie (Turcja, Izrael), w Polsce osiedlając się na krótko przed śmiercią.
Twórczość
Był obok Antoniego Langego głównym polskim poetą, który kultywował filozofię buddyjską oraz światopogląd i tradycję Dalekiego i Bliskiego Wschodu.
„Dusza mówiąca”
Cały dorobek literacki Wincentego Koraba-Brzozowskiego zamyka się w tomie Dusza mówiąca (J. Mortkowicz, Kraków : Druk W. L. Anczyca i Sp., Warszawa, 1910)
Przekłady
Przekłady poetów obcych
- Eryfilia i Stance Jeana Moréasa
- Czarny sen jak głaz... Paula Verlaine’a
- Divan Minutszera
- Mimy Marcela Schwoba
- Centaur Maurice de Guérina
- Księga Nicości Omara Chajjama[6]
- Prorok Isa Shaykha Abú Ismy'ila 'Abdu'llaha Ansáriego[7]
Przypisy
- ↑ Poeta używał tego pseudonimu podpisując nim wiersze oryginalnie napisane po francusku i wydane we Francji.
- ↑ a b M. Stala, Poeta wewnętrznego gestu, w: W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 5-9
- ↑ Właściwie cała twórczość prozatorska Wincentego Koraba-Brzozowskiego streszcza się w utworze Wśród gwiazd; „Muesion” 1913, nr 8, s. 31-45
- ↑ a b Ibid.
- ↑ M. Stala, Poeta wewnętrznego gestu, w: W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 21
- ↑ Autor oryginału jest do końca nieznany; zasugerowany zostaje przez Mariana Stalę w: Komentarz edytorski do W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 423
- ↑ Autor oryginału jest do końca nieznany; zasugerowany zostaje przez Mariana Stalę w: Komentarz edytorski do W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 425
Zobacz też
- Stanisław Korab-Brzozowski
- Karol Brzozowski
- Modernizm
- Młoda Polska
- Cyganeria artystyczna
- Stanisław Przybyszewski
- Dagny Juel
- Tadeusz Boy-Żeleński
- Chimera
- Parnasizm
- Symbolizm
Linki zewnętrzne
- Wincenty Korab-Brzozowski − zbiór prac poety
- Utwory Wincentego Korab-Brzozowskiego w serwisie Wolne Lektury
- „Dusza mówiąca” w Mazowieckiej Bibliotece Cyfrowej
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3881441
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 9891
