William Lawes : Życiorys, Twórczość, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

William Lawes

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1602 (data chrztu)
Salisbury

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

24 września 1645
Chester

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

William Lawes (ochrzczony 1 maja 1602 w Salisbury, zm. 24 września 1645 w Chester^[1]^[2]^[3]) – angielski kompozytor.

Życiorys

Brat Henry’ego Lawesa^[1]^[2]^[3]. Prawdopodobnie kształcił się początkowo u ojca^[2] i był członkiem chóru chłopięcego przy katedrze w Salisbury^[1]^[3]. Odznaczając się talentem muzycznym, został powierzony pod opiekę Edwardowi Seymourowi, earlowi Hertford^[1]^[2]. Od 1612 roku kształcił się w Londynie u Johna Coprario^[1]^[2]. Pełnił służbę na dworze króla Karola I, w 1635 roku powierzono mu stanowisko kompozytora tworzącego muzykę „na lutnię i głosy”^[1]^[2]. Po wybuchu w 1642 roku angielskiej wojny domowej walczył po stronie rojalistów, poległ w bitwie pod Chester^[1]^[2]^[3].

Twórczość

Podczas swojej służby na dworze tworzył zarówno muzykę instrumentalną, jak i wokalną^[2]. Komponował suity na viole, tańce na klawesyn lub wirginał, pieśni, muzykę do masek, a także muzykę religijną: anthemy i kanony wokalne^[3]. Żadna z tych kompozycji nie została wydana drukiem za życia kompozytora, opublikowano je dopiero pośmiertnie^[1].

Skomponowane przez Lawesa suity na viole przeznaczone są na 4–6 instrumentów, mają budowę 3- lub 4-częściową^[1]. W pieśniach, pisanych w większości do tekstów poetów nadwornych, kompozytor stosował różnorodną realizację muzyczną, od prostych, stroficznych ballad o lekkim charakterze, do dramatycznych, deklamacyjnych i często przekomponowanych^[1]. W muzyce religijnej, tworzonej do tekstów w języku angielskim, stosował dysonanse, chromatykę i ekspresyjne linie melodyczne^[1]. Największe znaczenie dla rozwoju muzyki angielskiej miała nowatorska w swojej formie muzyka Lawesa tworzona do masek. Ich oprawę muzyczną stanowią tańce, pieśni i części chóralne, różnorodne typy pieśni poprzedzał instrumentalnym wstępem o charakterze tanecznym^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 301–303. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2051–2052. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Joseph P. Swain: Historical Dictionary of Baroque Music. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 162–163. ISBN 978-0-8108-7824-2.