Wacław Poterański
| Data urodzenia | 11 kwietnia 1917 |
|---|---|
| Data śmierci | 8 października 1972 |
| Zawód, zajęcie | historyk |
Wacław Poterański (ur. 11 kwietnia 1917, zm. 8 października 1972)[1] – polski historyk ruchu robotniczego, działacz komunistyczny.
Życiorys
W latach 1936–1939 studiował filologię polską na UW. Od 1933 roku zaangażowany w ruch komunistyczny. W czasie kampanii wrześniowej brał udział w obronie Warszawy w 1939. Od sierpnia 1941 członek Związku Walki Wyzwoleńczej, następnie GL/AL. Walczył w powstaniu warszawskim w składzie AL, następnie w obozie jenieckim. Od 1945 członek PPR/PZPR. W latach 1950–1954 studiował w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych/Instytucie Nauk Społecznych. Następnie pracownik Wydziału Historii Partii i Zakładu Historii Partii. W latach 1960–1965 dyrektor Centralnego Archiwum MSW, następnie na emeryturze. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B33-4-10)[2].
Odznaczenia
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1967)[3]
Przypisy
- ↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 280-281, przyp. 54, ISBN 978-83-235-0318-7
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 13, 15 sierpnia 1967, s. 1-2.
Bibliografia
- Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007.
- Jerzy Fronczak, Poterański Wacław [w:] PSB, Warszawa 1982, t. 27.
