Władcy Brandenburgii

Ten artykuł od 2021-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Margrabiowie Marchii Północnej (965–1157)

• 965–983 Dytryk
• 985–993 Hodo
• 993–1003 Lotar
• 1003–1009 Werner
• 1009–1018 Bernard I
• 1018–1045 Bernard II
• 1045–1056 Wilhelm
• 1056–1057 Lotar Udo I
• 1057–1082 Lotar Udo II
• 1082–1087 Henryk I
• 1087–1106 Lotar Udo III
• 1106–1111 Rudolf I
• 1111–1112 Helperich z Plötzkau
• 1112–1114 Rudolf I (ponownie)
• 1114–1128 Henryk II
• 1128–1130 Lotar Udo IV
• 1130–1133 Konrad z Plötzkau

Askańczycy (1134–1320)

• 1134–1157 Albrecht I Niedźwiedź

Margrabiowie Brandenburgii (1157–1356)

Askańczycy (1134–1320)

• 1157–1170 Albrecht I Niedźwiedź
• 1170–1184 Otto I (syn)
• 1184–1205 Otto II Szczodry (syn)
• 1205–1220 Albrecht II (brat)

1220 – podział Marchii między synów Albrechta II

Linia na Salzwedel

• 1220–1267 Otto III (syn, 1258 podział, Salzwedel)
• 1267–1268 Jan III (syn)
• 1267–1298 Otto V Długi (brat)
• 1267–1300 Albrecht III (Brandenburgia) (brat)
• 1280–1286 Otto VI Mały (brat, abdykował, zm. 1303)
• 1298–1308 Herman (syn Ottona V)
• 1308–1317 Jan V (syn)

Linia na Stendal

• 1220–1266 Jan I Askańczyk (syn Albrechta II, Stendal od 1258)
• 1266–1281 Jan II (syn)
• 1266–1304 Konrad (brat)
• 1266–1308 Otto IV ze Strzałą (brat)
• 1291–1297 Otto VII (syn Konrada)
• 1294–1318 Henryk I bez Ziemi (syn Jana I)
• 1304–1305 Jan IV (syn Konrada)
• 1304–1319 Waldemar Wielki (brat, od 1317 Salzwedel)
• 1318–1320 Henryk II Dziecię (syn Henryka bez Ziemi)

Wittelsbachowie (1320–1356)

• 1320–1351 Ludwik I (syn cesarza Ludwika IV)
• 1351–1356 Ludwik VI Rzymianin (brat)

W 1356, na mocy Złotej Bulli, Brandenburgia została jednym z elektoratów, a jej władcy zaczęli nosić tytuł elektora i arcykomornika Świętego Cesarstwa Rzymskiego^[1].

Elektorzy Brandenburgii (1356–1806)

Wittelsbachowie (1356–1373)

• 1356–1365 Ludwik VI Rzymianin
• 1365–1373 Otto V Leniwy (brat)

Luksemburgowie (1373–1415)

• 1373–1378 Karol IV (cesarz)
• 1378–1388 Zygmunt (syn, cesarz, abdykował)
• 1388–1411 Jodok z Moraw (brat)
• 1411–1415 Zygmunt (ponownie, abdykował, zm. 1437)

Hohenzollernowie (1415–1806)

• 1411–1440 Fryderyk I (brat Jana III burgrabiego Norymbergi, od 1415 elektor)
• 1440–1470 Fryderyk II Żelazny (syn)
• 1470–1486 Albrecht III Achilles (brat)
• 1486–1499 Jan Cicero (syn)
• 1499–1535 Joachim I Nestor (syn)
• 1535–1571 Jan (syn, tylko margrabia, Nowa Marchia)
• 1535–1571 Joachim II Hektor (brat, Stara i Średnia Marchia, Prignitz)
• 1571–1598 Jan Jerzy (syn)
• 1598–1608 Joachim Fryderyk (syn)
• 1608–1620 Jan Zygmunt (syn, od 1618 książę pruski)
• 1620–1640 Jerzy Wilhelm (syn)
• 1640–1688 Fryderyk Wilhelm Wielki Elektor” (syn)
• 1688–1701 Fryderyk III (syn, od 1701 król pruski – patrz niżej)

W 1701 r. Fryderyk III został królem Prus i włączył Brandenburgię do Królestwa. Królowie Prus do 1806 byli nadal elektorami Rzeszy jako margrabiowie Brandenburgii:

• 1701–1713 Fryderyk I
• 1713–1740 Fryderyk Wilhelm I
• 1740–1786 Fryderyk II Wielki
• 1786–1797 Fryderyk Wilhelm II
• 1797–1806 Fryderyk Wilhelm III

Nadprezydenci Brandenburgii (1815–1945)

Przypisy