Węzeł księżycowy

Ten artykuł od 2018-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Węzły księżycowe to węzły orbity Księżyca, czyli punkty w których orbita ta przecina płaszczyznę ekliptyki. Kiedy Księżyc znajduje się w pobliżu węzła orbity i równocześnie w fazie bliskiej nowiu lub pełni, wówczas usytuowany jest niemal dokładnie na jednej linii ze Słońcem i Ziemią, wskutek czego dochodzi do zaćmienia Słońca lub zaćmienia Księżyca. Linia łącząca oba węzły nosi nazwę linii węzłów.

Ruch

Wskutek oddziaływań perturbacyjnych linia węzłów Księżyca wykonuje powolny obrót w przestrzeni z okresem ok. 18,6 lat, w kierunku wstecznym po ekliptyce. Czas pomiędzy dwoma kolejnymi przejściami Księżyca przez ten sam węzeł nazywamy miesiącem smoczym.

Astrologia

Jako że węzły mają uregulowany i stały ruch po nieboskłonie, ich oddziaływanie jest brane pod uwagę w astrologii. W Indiach węzły nazywane są Rahu – głowa demona (północny węzeł) i Ketu – ciało demona (południowy węzeł). Inna nazwa węzłów księżycowych, stosowana dawniej w europejskiej astrologii, to odpowiednio łac. Caput Draconis – głowa smoka i Cauda Draconis – ogon smoka.

Linki zewnętrzne

• Eclipses and Moon's nodes (ang.)