VII symfonia Beethovena

VII Symfonia A-dur
ilustracja
Kompozytor

Ludwig van Beethoven

Forma muzyczna

symfonia

Czas powstania

1812

Miejsce powstania

Cieplice

Data premiery

8 grudnia 1813

Miejsce premiery

Wiedeń

Czas trwania

ok. 38 min.

poprzednia
Zwycięstwo Wellingtona op. 91
następna
VIII symfonia Beethovena
Odsłuchaj
II. Allegretto
IV. Allegro con brio
Wykonane przez Johna Michea
Problem z odtwarzaniem tych plików? Zobacz strony pomocy.

VII Symfonia A-dur (op. 92) Ludwiga van Beethovena powstawała w latach 1811–1812. Zadedykowana hrabiemu Moritzowi von Friesowi.

Premiera odbyła się 8 grudnia 1813 roku w wiedeńskiej Wielkiej Sali Uniwersyteckiej[1].

VII Symfonia składa się z czterech części:

  1. Poco sostenuto — Vivace
  2. Allegretto
  3. Presto
  4. Allegro con brio

Czas trwania: około 38 minut[1].

Przez Richarda Wagnera z racji swojego muzycznego klimatu ochrzczona mianem „Apoteozy tańca”. Interpretacja samego Beethovena zawiera odniesienia do bachanaliów[2]: Muzyka jest winem które inspiruje nas do tworzenia, ja jestem Bachusem, który daje to wspaniałe wino, aby uczynić ludzi duchowo pijanymi.

Przypisy

  1. a b Symphony No.7, Op.92 (Beethoven, Ludwig van). imslp.org. [dostęp 2017-05-30]. (ang.).
  2. Richard Osborne, Beethoven: The Nine Symphonies
  • p
  • d
  • e
Dzieła Ludwiga van Beethovena
Symfonie
Sonaty
fortepianowe
Sonaty na skrzypce
i fortepian
  • I: D-dur (op. 12 nr 1)
  • II: A-dur (op. 12 nr 2)
  • III: Es-dur (op. 12 nr 3)
  • IV: a-moll (op. 23)
  • V: F-dur „Wiosenna” (op. 24)
  • VI: A-dur (op. 30 nr 1)
  • VII: c-moll (op. 30 nr 2)
  • VIII: G-dur (op. 30 nr 3)
  • IX: A-dur „Kreutzerowska” (op. 47)
  • X: G-dur (op. 96)
Sonaty wiolonczelowe
  • I: F-dur (op. 5 nr 1)
  • II: g-moll (op. 5 nr 2)
  • III: A-dur (op. 69)
  • IV: C-dur (op. 102 nr 1)
  • V: D-dur (op. 102 nr 2)
Inne sonaty
  • Sonata na róg F-dur (op. 17)
Koncerty
Koncerty fortepianowe
Koncerty skrzypcowe
Inne koncerty
Kwintety smyczkowe
  • I: Es-dur (op. 4)
  • II: C-dur (op. 29)
  • III: c-moll (op. 104)
  • Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137)
Wczesne kwartety
  • I: F-dur (op. 18 nr 1)
  • II: G-dur (op. 18 nr 2)
  • III: D-dur (op. 18 nr 3)
  • IV: c-moll (op. 18 nr 4)
  • V: A-dur (op. 18 nr 5)
  • VI: B-dur (op. 18 nr 6)
Kwartety Razumowskiego
  • VII: F-dur (op. 59 nr 1)
  • VIII: e-moll (op. 59 nr 2)
  • IX: C-dur (op. 59 nr 3)
Pośrednie kwartety
Późniejsze kwartety
(Kwartety Golicynowskie)
  • XII: Es-dur (op. 127)
  • XIII: B-dur (op. 130)
  • XIV: cis-moll (op. 131)
  • XV: a-moll (op. 132)
  • Wielka Fuga B-dur (op. 133)
  • XVI: F-dur (op. 135)
Inne prace
  • Septet Es-dur (op. 20)
  • Sekstet Es-dur (op. 71)
  • Sekstet op. 81b
  • Oktet Es-dur (op. 103)
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):
  • VIAF: 180635419
  • LCCN: n81091883
  • GND: 300016417
  • BnF: 13908276v
  • NLA: 35098743
  • J9U: 987007445380105171
  • Britannica: topic/Symphony-No-7-in-A-Major-Opus-92