Szczęsny Rutkowski

Szczęsny Rutkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1887
Szpetal Górny

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1940
KL Dachau

Zawód, zajęcie

artysta malarz, publicysta

Odznaczenia
Oficer Orderu Leopolda II (Belgia)
Multimedia w Wikimedia Commons
Szczęsny Rutkowski - Krajobraz z rzeką (1917)
Szczęsny Rutkowski - Partia tenisa (1929).

Szczęsny Rutkowski (ur. 15 sierpnia 1887 w Szpetalu Górnym, zm. 2 grudnia 1940 w KL Dachau) – polski malarz, publicysta i krytyk artystyczny.

Życiorys

Urodził się 15 sierpnia 1887 w Szpetalu Górnym, w rodzinie Zdzisława Rutkowskiego h. Pobóg (1861–1927), właściciela ziemskiego, dziedzica Szpetala, i Emilii z Wittke-Jeżewskich (ur. 1863)[1]. Ukończył IV Gimnazjum w Warszawie[2]. Studia rozpoczął w roku 1915 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Kontynuował je w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz w Paryżu i Rzymie. Był twórcą wystroju warszawskich klubów „Pod Pikadorem” (1918) i klubu Futurystów Polskich w Hotelu Europejskim (1919).

W 1920 podczas wojny polsko-bolszewickiej służył jako ochotnik w Wojsku Polskim.

W latach 20. XX w. kilkakrotnie brał udział w wystawach Formistów. Zajmował się historią i krytyką sztuki. Był autorem monografii Edwarda Wittiga (1925) i Jacka Mierzejewskiego (1927) oraz książki Osiedla Ludzkie (1932). W książce W 150 dni naokoło świata (1928) opisał wrażenia z podróży „dookoła świata”, którą rozpoczął pod koniec 1927 roku.

Współpracował z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Kurierem Polskim”, „Światem” oraz miesięcznikiem „Dom Osiedle Mieszkanie” wydawnictwa „Rój”. W latach 1933–1935 był dyrektorem Instytutu Propagandy Sztuki. Współzałożyciel i wiceprezes Towarzystwa Kultury i Sztuki Słowa[2]. Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną w latach 1919–1927 była Wanda z Melcerów, poetka[3], od 1929 był mężem Eugenii Taras[2].

Podczas II wojny światowej został aresztowany w 1940 i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Tam 2 grudnia 1940 zmarł na zapalenie płuc. Urna z prochami została złożona na cmentarzu parafialnym w Szpetalu Górnym[3].

Dzieła

  • Edward Wittig – Monografie artystyczne t. III : Gebethner i Wolff : 1925.
  • Jacek Mierzejewski - Monografie artystyczne t. XII : Gebethner i Wolff : 1927.
  • W 150 dni naokoło świata, Gebethner i Wolff : 1929.
  • Osiedla ludzkie - Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie : 1932.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Szczęsny Rutkowski h. Pobóg [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-09-24] .
  2. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 265. [dostęp 2021-09-24].
  3. a b Lucas, Opowieści znad Wisły: Niepospolici z regionu - Szczęsny Rutkowski [online], Opowieści znad Wisły, 27 sierpnia 2015 [dostęp 2021-09-24] .
  4. Tadeusz Jeziorowski: Belgijski Order Leopolda II... [w:] Nikodem Pajzderski, Muzealnik – konserwator – historyk sztuki, Poznań: 2014, s. 277.

Bibliografia

  • Róża Biernacka: Rutkowski Szczęsny (1887–1940) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXIII/1991–1992.
  • Agra-Art. agraart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)].
  • Opowieści znad Wisły

Linki zewnętrzne

  • Dzieła Szczęsnego Rutkowskiego w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000050417673
  • VIAF: 4511662
  • LCCN: no95008364
  • PLWABN: 9810657210805606
  • NUKAT: n2003028746
  • J9U: 987007295984705171