Sykoraks (księżyc)
 Zdjęcia ukazujące ruch Sykoraks na tle gwiazd | |||
| Planeta | Uran | ||
|---|---|---|---|
| Odkrywca | Brett Gladman, Philip Nicholson, Joseph Burns i John Kavelaars | ||
| Data odkrycia | 6 września 1997 | ||
| Tymczasowe oznaczenie | S/1997 U2 | ||
| Charakterystyka orbity | |||
| Półoś wielka | 12 179 400 km[1] | ||
| Mimośród | 0,5219[1] | ||
| Okres obiegu | 1 288,38 d[1] | ||
| Nachylenie do ekliptyki | 159,420°[1] | ||
| Długość węzła wstępującego | 263,034°[1] | ||
| Argument perycentrum | 20,103°[1] | ||
| Anomalia średnia | 266,583°[1] | ||
| Własności fizyczne | |||
| Średnica równikowa | 150 km[2] | ||
| Średnia gęstość | 1,5 g/cm³[2] | ||
| Albedo | 0,04[2] | ||
| Jasność obserwowana (z Ziemi) | |||
| |||
Sykoraks (Uran XVII) – największy nieregularny, zewnętrzny księżyc Urana. Został odkryty 6 września 1997 roku przez Bretta Gladmana, Philipa D. Nicholsona, Josepha A. Burnsa i Johna J. Kavelaarsa przy pomocy 200-calowego teleskopu Hale’a[3]. W tym samym czasie został też odkryty mniejszy księżyc Kaliban[3]. Nazwa Sykoraks pochodzi od imienia matki Kalibana ze sztuki Burza Williama Szekspira[3].
Charakterystyka
Promień orbity Sykoraks wynosi w przybliżeniu 12,2 miliona km, a księżyc ma średnicę ok. 150 km, co czyni go największym księżycem nieregularnym Urana. Oszacowania rozmiarów są oparte na widocznej jasności księżyca i na założeniu, że jego albedo wynosi około 0,04. Sykoraks jest zbudowana najprawdopodobniej z mieszanki skał i lodu, a jej niezwykły czerwony kolor sugeruje, że jest to przechwycony obiekt Pasa Kuipera.
Księżyc porusza się ruchem wstecznym, a jego orbita jest mocno nachylona względem ekliptyki. Podobieństwo składników orbity sugeruje, że Sykoraks wraz z mniejszymi księżycami Setebosem i Prosperem tworzy grupę o przypuszczalnie wspólnym pochodzeniu. Jednak przeczy temu fakt, że księżyce te są szare, w odróżnieniu od czerwonej Sykoraks[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).
- ↑ a b c d Sycorax. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
- p
- d
- e
| wewnętrzne (13) |
|
|---|---|
| główne (5) |
|
| nieregularne (10) |
|
- Lista jest posortowana według odległości od Urana. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.
- p
- d
- e
| Planety (☾ ∅) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Planety karłowate | |||||||||||||||||
| Małe ciała Układu Słonecznego |
| ||||||||||||||||
- Zobacz też
- powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
- ciała niebieskie
- lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na
