Sobór Przemienienia Pańskiego w Kropywnyckim

Sobór Przemienienia Pańskiego
Спасо-Преображенський собор
35-101-0411
drugi sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 kirowohradzki

Miejscowość

Kropywnycki

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Eparchia

kirowohradzka

Sobór

od 2013

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

6/19 sierpnia

Historia
Data poświęcenia

9 lutego 1813

Data zamknięcia

lata 60. XX wieku

Aktualne przeznaczenie

czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji

1992

Dane świątyni
Styl

klasycystyczny

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Kopuła
• liczba kopuł


5

Liczba ikonostasów

1

Położenie na mapie miasta Kropywnycki
Mapa konturowa miasta Kropywnycki, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego
Mapa konturowa obwodu kirowohradzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Ziemia48°30′19,6″N 32°16′02,6″E/48,505444 32,267389
Multimedia w Wikimedia Commons

Sobór Przemienienia Pańskiego – prawosławny sobór w Kropywnyckim, w jurysdykcji eparchii kirowohradzkiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia

Pierwsza cerkiew na miejscu współcześnie istniejącego soboru została wzniesiona na polecenie Grigorija Potiomkina w 1788. Budynek przetrwał dziesięć lat, po czym uległ całkowitemu zniszczeniu w pożarze. W 1806 rozpoczęto budowę kolejnej cerkwi, jednak niedokończony obiekt sakralny zawalił się. Po tym wydarzeniu przystąpiono do wznoszenia nowej świątyni, która została uroczyście poświęcona 9 lutego 1813[1].

Cerkiew była czynna do lat 30. XX wieku, gdy została zamknięta przez władze radzieckie. Ponownie otwarta, została powtórnie odebrana wiernym w latach 60. XX wieku i zwrócona Cerkwi w 1992. Przystąpiono wówczas do odnawiania świątyni po latach zniszczeń[1]. W 2013 świątynia otrzymała status drugiego soboru eparchii kirowohradzkiej[1].

Szczególną czcią w soborze otaczana jest ikona Matki Bożej „Jelizawietgradzka”, uważana przez prawosławnych za opiekunkę miasta[1].

Przypisy

  1. a b c d История Спасо-Преображенского собора