Siemion Woroncow

Siemion Woroncow

Семён Романович Воронцов

Data urodzenia	1744
Data śmierci	1832
Zawód, zajęcie	dyplomata
Narodowość	rosyjska
Multimedia w Wikimedia Commons

Siemion Romanowicz Woroncow (ros. Семён Романович Воронцов, 1744-1832) – dyplomata rosyjski, wolnomularz^[1]. Jeden z najskuteczniejszych dyplomatów rosyjskich w historii tego kraju.

Od 1764 roku radca ambasady Rosji w Wiedniu. Brał udział w wojnie przeciw Turkom. W roku 1783 wysłany w charakterze posła do Wenecji, a w 1785 Londynu, gdzie sprawował funkcję ambasadora do roku 1806. W 1793 zawarł traktat handlowy i sojusz wojskowy z Wielką Brytanią przeciwko rewolucyjnej Francji. Jego niezależność sądów nie podobała się faworytowi carycy Katarzyny II Płatonowi Zubowowi i ochłodziła jego stosunki z imperatorową. Był przeciwnikiem dokonywania rozbioru Polski.

W 1791 roku Woroncow odniósł wielki sukces dyplomatyczny. Gdy Wielka Brytania i Prusy domagały się od Rosji zrzeczenia się zdobyczy na Turcji, ambasador poruszył opinię publiczna w Londynie i przekonał ją do sprzeciwu wobec działań wojennych mających zmusić Rosję do ustępstw. Notorycznie przekupywał nie tylko brytyjskich posłów, ale czasem nawet i ministrów. Woroncow próbował nawet wykorzystać swe wpływy by doprowadzić do tego, by William Pitt Młodszy wróg Rosji, został zastąpiony przez Charlesa Foxa, znacznie bardziej skorego do ugody z Rosjanami.

Brat Aleksandra Woroncowa, Katarzyny Woroncowej-Daszkowej i Elżbiety Woroncowej, ojciec Michała Woroncowa.

Bibliografia

• https://web.archive.org/web/20050114162932/http://rosja.osman.livenet.pl/postacie.html
• https://web.archive.org/web/20051109073919/http://www.avatarae.pl/11/Historia/historia1.html

Przypisy