Serwilizm

Serwilizm (od łac. servus – niewolnik) – bezkrytyczne podporządkowanie[1], niewolnicza służalczość[2].

Po raz pierwszy słowo to weszło do terminologii politycznej w Hiszpanii w 1814 r., kiedy pogardliwą nazwą servile oznaczono stronników krwawych i niekonstytucyjnych rządów Ferdynanda VII[2].

W Polsce zaś istnieje opinia:

Dlaczego nadal faworyzowany jest i nagradzany serwilizm, brak etyki, kolesiostwo, ignorancja i głupota? Czy takiej Polski chcieliśmy?[3]


Zobacz hasło serwilizm w Wikisłowniku
Zobacz w Wikiźródłach tekst
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Serwilizm

Przypisy

  1. ↑ serwilizm – Słownik języka polskiego PWN [online], pwn.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
  2. ↑ a b Joachim Bartoszewicz: Podręczny słownik polityczny. Do użytku posłów, urzędników państwowych, członków ciał samorządowych i wyborców, s. 721.
  3. ↑ Urszula Dobicz „Nadal nagradzany jest serwilizm, ignorancja…”, Wyborcza.pl, 2009-02-12