Sakutarō Hagiwara

Sakutarō Hagiwara

Sakutarō Hagiwara (jap. 萩原朔太郎 Hagiwara Sakutarō; ur. 1 listopada 1886, zm. 11 maja 1942) – japoński poeta, eseista i teoretyk literatury.

Pochodził z Maebashi w prefekturze Gunma[1]. Debiutował jako nastolatek na łamach magazynu Bunko[1]. Wspólnie z przyjacielem Murō Saiseiem prowadził periodyk literacki Takujō Funsui (1915) i Kanjō (1916)[2]. W 1917 roku opublikował swój pierwszy tomik poetycki, Tsuki ni Hoeru[1]. Wśród jego późniejszych dokonań poetyckich znajdują się zbiory Atarashi yokujō (1922), Ao neko (1923), Kyomō no seihi (1929), Hyōtō (1934), Shijin no shimei (1937), Muraka no teikō (1937) i Shukumei (1939). Opublikował także kilka rozpraw teoretycznoliterackich, w tym Shi no genri (1925), Ren’ai meika-shū (1931) i Nihon-e no kaiki (1938)[2]. W 1933 roku założył czasopismo literackie Seiri[1].

Tworzył poezje w stylu waka, a także bardziej współczesne utwory pisane wierszem wolnym[2]. Na jego twórczość silny wpływ wywarł dorobek Edgara Allana Poe i Charlesa Baudelaire’a[2]. W swoich utworach na szeroką skalę stosował mowę potoczną[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Who’s Who in Twentieth Century World Poetry. edited by Mark Willhardt and Alan Michael Parker. New York: Routledge, 2000, s. 132. ISBN 0-415-16355-2.
  2. ↑ a b c d Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 275. ISBN 0-674-01753-6.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000083681833
  • VIAF: 29664195
  • LCCN: n81019912
  • GND: 118928597
  • NDL: 00006422
  • BnF: 12963446c
  • SUDOC: 050141260
  • NLA: 35161258
  • NKC: jo20221164941
  • NTA: 194885658
  • BIBSYS: 2023843
  • CiNii: DA00309756
  • Open Library: OL4860660A, OL242812A
  • PLWABN: 9811479054305606
  • NUKAT: n2006147517
  • J9U: 987007262254305171
  • NSK: 000325921
  • KRNLK: KAC199641171
  • LIH: LNB:CZYW;=Bp
  • WorldCat: lccn-n81019912
  • PWN: 3909442
  • Britannica: biography/Hagiwara-Sakutaro
  • Universalis: hagiwara