Rudy Tomjanovich

Rudy Tomjanovich
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rudy Tomjanovich, Jr.

Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1948
Hamtramck

Wzrost

203 cm

Masa ciała

99 kg

Kariera
Aktywność

1970–1981

Szkoła średnia

Hamtramck (Michigan)

College

University of Michigan (1967–1970)

Draft

1970, numer: 2
San Diego Rockets

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
1970–1981 San Diego/Houston Rockets
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1983–1992 Houston Rockets (asystent)
1992–2003 Houston Rockets
2004–2005 Los Angeles Lakers
Dorobek medalowy
Trenerskie
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Sydney 2000 koszykówka
Mistrzostwa Świata
brąz Grecja 1998 Koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Rudy Tomjanovich (ur. 24 listopada 1948 w Hamtramck) – amerykański koszykarz występujący na pozycji skrzydłowego, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski, dwukrotny mistrz NBA, jako trener Houston Rockets.

Kariera zawodnicza

Został wybrany w 1970 w pierwszej rundzie draftu przez San Diego Rockets. W swoim pierwszym sezonie w NBA spędzał na parkiecie średnio ponad 10 minut, notując ok. 5 punktów i 5 zbiórek na mecz. W następnych dwóch sezonach po przenosinach zespołu do Houston, zdecydowanie poprawił swoje statystyki. W trzecim sezonie był najlepszym strzelcem drużyny (18,7 punktu na mecz) oraz najlepszym w walce na tablicach notując średnio 11,6 zbiórek w meczu. W sezonie 1974–1975, awansował z Rakietami do pierwszych playoffów w historii drużyny. W sezonie 1976–1977 zespół awansował do finału konferencji. Kolejny sezon okazał się dla Tomjanovicha bardzo pechowy. W czasie meczu z Los Angeles Lakers doszło do bijatyki, w której Rudy został uderzony w twarz, przez co pauzował przez pół sezonu. Jeszcze dziś Tomjanovich ma problemy ze słuchem, spowodowane tamtą bójką. Na parkietach spędził jeszcze trzy sezony, które nie obfitowały w sukcesy. Karierę zakończył 2 października 1981 roku, a jego numer - 45 zawisnął pod dachem hali w Houston 28 stycznia 1982. W latach 1973-1979 co rok uczestniczył w meczu gwiazd.

Kariera trenerska

Przygodę z trenerką rozpoczął w sezonie 1985-86. Był asystentem trenera Rockets. Posadę pierwszego trenera objął w trakcie sezonu 1991-92, kiedy to rozegrane były już 52 spotkania. Nie udało mu się doprowadzić zespołu do playoff. W kolejnym sezonie ta sztuka mu się udała i awansował nawet do półfinału konferencji. W kolejnym sezonie Houston Rockets wygrało aż 58 spotkań sezonu zasadniczego i zdobyło pierwsze w historii klubu Mistrzostwo ligi. Rok później udało się obronić tytuł. Nie udało się to po raz trzeci. W sezonie 1996–1997 podopieczni Tomjanovicha dotarli do finału konferencji zachodniej, w którym ulegli po wyrównanej rywalizacji Utah Jazz. Następne dwa sezony to awans do pierwszej rundy playoff. W latach 1999–2003 Rakiety nie awansowały do playoff, a Tomjanovich z powodu choroby musiał ustąpić ze stanowiska trenera.

Podsumowując, podczas dwunastu sezonów pracy w Houston doprowadził drużynę siedem razy do fazy playoff i dwa razy do tytułu Mistrzów NBA. Ekipa wygrała 56% spotkań.

W 2004 roku został szkoleniowcem Los Angeles Lakers. Obecnie jest na trenerskiej emeryturze.

Osiągnięcia

Tomjanovich w barwach Michigan Wolverines (1970).

Na podstawie[1][2], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zawodnicze

NCAA
  • Zaliczony do:
  • Lider Big Ten w zbiórkach (1969, 1970)
  • Drużyna Michigan Wolverines zastrzegła należący do niego numer 45
NBA
  • Wicemistrz NBA (1981)
  • Uczestnik meczu gwiazd:
    • NBA (1974–1977, 1979)
    • Legend NBA (1989)[3]
  • Zespół Houston Rockets zastrzegł należący do niego numer 45

Trenerskie

Statystyki

Sezon Klub Średnia punktów
1970/1971 Houston Rockets 5.3
1971/1972 Houston Rockets 15.0
1972/1973 Houston Rockets 18.7
1973/1974 Houston Rockets 24.5
1974/1975 Houston Rockets 20.7
1975/1976 Houston Rockets 18.5
1976/1977 Houston Rockets 21.6
1977/1978 Houston Rockets 21.5
1978/1979 Houston Rockets 19.0
1979/1980 Houston Rockets 14.2
1980/1981 Houston Rockets 10.5

Przypisy

  1. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-09-05]. (ang.).
  2. Profil na bentley.umich.edu. bentley.umich.edu. [dostęp 2017-09-05]. (ang.).
  3. NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS. nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14]. (ang.).
  4. Q&A: Rudy Tomjanovich on his long-awaited Hall of Fame call [online], nba.com [dostęp 2021-11-02]  (ang.).
  5. Profil na hoophall.com [online], hoophall.com [dostęp 2021-11-02]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Statystyki zawodnicze z NBA na basketball-reference.com (ang.)
  • Statystyki z NCAA na sports-reference.com (ang.)
  • Statystyki trenerskie na basketball-reference.com (ang.)
  • p
  • d
  • e
Pierwsza runda
Druga runda
  • Calvin Murphy
  • Nate Archibald
  • Jake Ford
  • Rex Morgan
  • Doug Cook
  • Pete Cross
  • Cornell Warner
  • Walt Gilmore
  • Dave Sorenson
  • Fred Taylor
  • Paul Ruffner
  • Joe DePre
  • Earnie Killum
  • Dan Hester
  • Ken Warzynski
  • Bill Zopf
  • Howie Wright
  • p
  • d
  • e
  1. tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  1. a b c d e f tymczasowo
  • p
  • d
  • e
Trenerzy
Działacze
Zawodnicy
Obrońcy
Skrzydłowi
Środkowi
Sędziowie
  • Bavetta
  • Enright
  • Evans
  • Hepbron
  • Hoyt
  • Kennedy
  • Leith
  • Mihalik
  • Nichols
  • Nucatola
  • Quigley
  • Rudolph
  • Shirley
  • Strom
  • Tobey
  • Walsh
  • Garretson
Zespoły
  • pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
  • p
  • d
  • e

  • ISNI: 0000000083267501
  • VIAF: 116849521
  • LCCN: n97002746
  • NTA: 326356487
  • CiNii: DA12452098
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Olympedia: 2400509