Prawa Gossena

Wykres ilustrujący pierwsze prawo Gossena.

Prawa Gossena – trzy prawa ekonomii autorstwa Hermanna Gossena (1854)[1]. Bazują one na założeniu, że indywidualne preferencje można wyrazić ilościowo w formie obliczalnej użyteczności:

  1. prawo malejącej użyteczności krańcowej,
    w miarę wzrostu konsumpcji danego dobra użyteczność krańcowa każdej kolejnej jednostki maleje;
  2. prawo wyrównywania użyteczności krańcowych,
    w celu osiągnięcia największej sumy zadowolenia konsument stara się tak podzielić dostępne mu środki, aby stosunki użyteczności krańcowych poszczególnych dóbr/usług do ich cen były równe;
  3. prawo rzadkości:
    rzadkość jest warunkiem koniecznym wartości ekonomicznej.

Zobacz też

  • marginalizm

Przypisy

  1. ↑ Gossen 1854 ↓, s. 231.

Bibliografia

  • Hermann Heinrich Gossen: Entwickelung der Gesetze des menschlichen Verkehrs, und der daraus fließenden Regeln für menschliches Handeln (Rozwój praw współżycia ludzkiego i wynikających z nich zasad działań ludzkich). Brunszwik: Friedrich Vieweg und Sohn, 1854.