Powiat sieradzki

Powiat sieradzki
powiat
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

TERC

1014

Siedziba

Sieradz

Starosta

Mariusz Bądzior

Powierzchnia

1491,04 km²

Populacja (31.12.2020)
• liczba ludności


116 918[1]

• gęstość

78,9 os./km²

Urbanizacja

43,88%

Tablice rejestracyjne

ESI

Adres urzędu:
pl. Wojewódzki 3
98-200 Sieradz
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin miejsko-wiejskich

3

Liczba gmin wiejskich

7

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
51°35′37″N 18°43′57″E/51,593611 18,732500
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Sieradz, ziemia sieradzka i inne krainy historyczne Polski na tle współczesnych granic administracyjnych

Powiat sieradzki – powiat w Polsce (w zachodniej części województwa łódzkiego), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Sieradz.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwało 117 647 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 117 370 osób[3].

Geografia

Położenie i obszar

Powiat sieradzki ma obszar 1491,04 km², co stanowi 8,18% powierzchni województwa.

Powiat sieradzki graniczy z pięcioma powiatami województwa łódzkiego: poddębickim, zduńskowolskim, łaskim, wieluńskim i wieruszowskim oraz z trzema powiatami województwa wielkopolskiego: ostrzeszowskim, kaliskim i tureckim.

Podział administracyjny

W skład powiatu wchodzą:

  • gminy miejskie: Sieradz
  • gminy miejsko-wiejskie: Błaszki, Warta, Złoczew
  • gminy wiejskie: Brąszewice, Brzeźnio, Burzenin, Goszczanów, Klonowa, Sieradz, Wróblew
  • miasta: Błaszki, Sieradz, Warta, Złoczew

Surowce

Na terenie powiatu sieradzkiego[4] znajduje się część złoża węgla brunatnego o zasobności ok. 490 mln ton[4]. Złoże nosi nazwę „Złoczew” i zlokalizowane jest 30 km na południe od Sieradza, na terenie gmin[5]: Ostrówek, Złoczew i Burzenin (na pograniczu powiatów wieluńskiego i sieradzkiego). Eksploatację złoża wstępnie planuje się na lata 2025–2045[6]. Wydobyty węgiel będzie transportowany do elektrowni Bełchatów. Transport do elektrowni będzie najprawdopodobniej odbywał się za pomocą przenośników taśmowych[7].

Historia

Powiat sieradzki jest częścią starej piastowskiej prowincji, nazywanej w średniowieczu najpierw kasztelanią, a potem Ziemią Sieradzką. W czasach I Rzeczypospolitej pow. sieradzki od poł. XIV w. do 1793 r. należał do województwa sieradzkiego, a po II rozbiorze Polski został włączony do zaboru pruskiego. Po utworzeniu Królestwa Polskiego był częścią składową guberni kaliskiej, w latach 1845–1867 należał do guberni warszawskiej, potem znowu do kaliskiej – aż do 1914 r. W okresie międzywojennym powiat został włączony do nowo utworzonego woj. łódzkiego. W czasach okupacji niemieckiej w niezmienionych granicach został włączony do rejencji kaliskiej w tzw. Kraju Warty. Po II wojnie światowej jego powierzchnia wynosiła 1422 km², a zamieszkiwało w nim 130 tys. ludności. W 1955 r. jego północną część włączono do nowego pow. poddębickiego, zatem liczba ludności zmniejszyła się do 120 tys., a powierzchnia do 1316 km². W latach 1975–1998 powiat nie istniał bowiem wtedy w miejsce powiatów utworzono w Polsce tzw. rejony.
Ziemia sieradzka spełniała ważną rolę w dziejach politycznych, jako miejsce synodów i zjazdów ogólnokrajowych. Położenie na skrzyżowaniu ważnych szlaków komunikacyjnych z Wielkopolski do Małopolski i z Mazowsza na Dolny Śląsk nadało tej ziemi rangę szczególną, bowiem pełniła ona rolę pomostu i pogranicza pomiędzy tymi historycznymi dzielnicami.

Demografia

Ludność powiatu sieradzkiego 31.12.2006 r. (dane Urzędu Statystycznego w Łodzi) liczyła 120,8 tys. osób, co stanowiło 4,7% ogólnej liczby mieszkańców województwa łódzkiego (trzecia lokata w regionie pod względem liczebności po Łodzi i powiecie zgierskim) oraz 0,31% mieszkańców kraju. Ludność powiatu zmniejsza się zarówno w miastach, jak i na obszarach wiejskich. Tylko w gm. Sieradz i gm. Brzeźnio odnotowano wzrost liczby mieszkańców. W poniższej tabeli przedstawiono stan ludności w latach 2003–2006 według podziału na miasta i gminy (obszary wiejskie).

  • Piramida wieku mieszkańców powiatu sieradzkiego w 2014 roku[8].


Starostowie

  • Józef Jellinek (1927–1930)[9][10]
  • Kazimierz Kościelny (od 1999 do 2006)
  • Dariusz Olejnik (od 28 listopada 2006 do 17 lutego 2016[11])
  • Mariusz Bądzior (od 8 marca 2016[12])

Zobacz też

Przypisy

  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20] .
  2. l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .
  3. GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020 .
  4. a b http://www.pgi.gov.pl/surowce_mineralne/PDF/wegle_brunatne.pdf.
  5. http://www.igo.wroc.pl/foresight/plansze/11.jpg.
  6. Bełchatów spogląda na węgiel w Złoczewie – Dziennik Łódzki.
  7. http://www.igo.wroc.pl/foresight/plansze/zesprac.pdf.
  8. Powiat sieradzki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  9. Kronika. Ruch służbowy. „Życie Nowogródzkie”, s. 7, Nr 23 z 15 października 1927. 
  10. Nominacje w Urzędzie Wojewódzkim. „Express Wieczorny Ilustrowany”, s. 1, Nr 56 z 25 lutego 1930. 
  11. Nie żyje Dariusz Olejnik starosta sieradzki | Sieradz - NaszeMiasto.pl
  12. Starosta sieradzki wybrany (ZDJĘCIA) | Sieradz - NaszeMiasto.pl

Linki zewnętrzne

  • Oficjalny serwis starostwa sieradzkiego
  • p
  • d
  • e
Powiat sieradzki
Miasta
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
  • Błaszki
  • Warta
  • Złoczew
Gminy wiejskie
  • Brąszewice
  • Brzeźnio
  • Burzenin
  • Goszczanów
  • Klonowa
  • Sieradz
  • Wróblew

Herb powiatu sieradzkiego

  • p
  • d
  • e
Powiat sieradzki (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
  • gubernia kaliska (1867–1915)
  • woj. łódzkie (II RP) (1919–39)
  • woj. łódzkie (1945–75)
Miasta
Osiedla (1954–72)
  • Karsznice (od 1959)
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Barczew (do 1954)
  • Bartochów ( 1886–1954)
  • Bogumiłów (do 1953)
  • Brąszewice (od 1953)
  • Brzeźnio
  • Burzenin (191?–22)
  • Burzenin (od 1953)
  • Charłupia Mała (do 1954)
  • Dzierzązna (do 1926)
  • Godynice (do 1953)
  • Gruszczyce
  • Klonowa
  • Korczew (1953–54)
  • Krokocice (do 1954)
  • Majaczewice (do 1953)
  • Męka (do 1953)
  • Monice (1953–54)
  • Rossoszyca (1926–54)
  • Sieradz (od 1973)
  • Starostwo Szadek (do 1870)
  • Szadek (od 1870)
  • Warta (od 1973)
  • Wierzchy (do 1954)
  • Wojsławice (do 1953)
  • Woźniki (1953–54)
  • Wróblew
  • Zadzim (do 1954)
  • Zduńska Wola
  • Złoczew
  • Złoczew (1870–74)
Gromady
(1954–72)
  • Annopole (1954–61)
  • Barczew (1954–72)
  • Bartochów (1954–58)
  • Brąszewice (1954–72)
  • Broszki (1954–57)
  • Brzeźnio (1954–72)
  • Burzenin (1954–72)
  • Charchów Pański (1954–55 )
  • Charłupia Mała (1954–72)
  • Charłupia Wielka (1954–72)
  • Chojne (1954–61)
  • Czechy (1954–68)
  • Dąbrowa Wielka (1956–72)
  • Drużbin (1954–55 )
  • Dzierżązna (1954–59)
  • Godynice (1954–72)
  • Górna Wola (1954–57)
  • Grabówka (1954–68)
  • Grójec Wielki (1954–57)
  • Gruszczyce (1954–72)
  • Jakubice (1954–58)
  • Janiszewice (1954–68)
  • Jeżew (1954–55 )
  • Kamionaczyk (1954–59)
  • Kamionka (1968–72)
  • Karsznice (1954–59)
  • Kliczków Mały (1954–72)
  • Klonowa (1954–72)
  • Kłocko (1954–58)
  • Korczew (1954–72)
  • Krobanówek (1954–68)
  • Krokocice (1954–68)
  • Kuźnica Zagrzebska (1954–57)
  • Monice (1954–72)
  • Niechmirów (1954–68)
  • Niemojew (1954–57 ())
  • Ostrów (1954–57)
  • Owieczki (1954–57)
  • Potok (1954–57)
  • Prusinowice (1954–61)
  • Ralewice (1954–59 ())
  • Rossoszyca (1954–72)
  • Rzechta (1954–68)
  • Sikucin (1954–58)
  • Słomków Mokry (1954–61)
  • Sokołów (1954–56)
  • Stolec (1954–68)
  • Uników (1954–57)
  • Warta (1959–72)
  • Wągłczew (1954–68)
  • Wielka Wieś (1954–72)
  • Wierzchy (1954–55 )
  • Włocin (1954–61)
  • Włyń (1959–68)
  • Wola Będkowska (1954–57)
  • Woźniki (1954–72)
  • Wróblew (1954–72)
  • Zadzim (1954–55 )
  • Zagajew (1954–58)
  • Zduńska Wola (1968–72)
  • Złoczew (1958–72)
  • Zygry (1954–55 )
  • Żuraw (1954–58)
  • VIAF: 139539050
  • LCCN: n79013419
  • GND: 5105568-5
  • J9U: 987007552638905171