Pietro Raimondi
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 20 grudnia 1786 | ||
|---|---|---|---|
| Pochodzenie | włoskie | ||
| Data i miejsce śmierci | 30 października 1853 | ||
| Gatunki | |||
| Zawód | kompozytor | ||
| |||
Pietro Raimondi (ur. 20 grudnia 1786 w Rzymie, zm. 30 października 1853 tamże[1][2]) – włoski kompozytor.
Życiorys
Studiował w Conservatorio della Pietà de’ Turchini w Neapolu u Giacoma Tritta[1][2]. W latach 1807–1810 uczył muzyki w Genui[1]. Od 1824 do 1832 roku pełnił funkcję dyrektora teatrów królewskich w Neapolu[1][2]. W latach 1834–1852 był wykładowcą konserwatorium w Palermo[1][2]. W 1852 roku osiadł w Rzymie, gdzie został mianowany kapelmistrzem bazyliki św. Piotra na Watykanie[1][2].
Jego dorobek kompozytorski obejmuje ponad 50 oper, 22 balety, 8 oratoriów, 6 mszy, 4 requiem i szereg innych wokalnych utworów religijnych[1][2]. Należał do ostatnich kompozytorów operowych kultywujących tradycje szkoły neapolitańskiej, już za życia jego twórczość w kontekście nowych trendów reprezentowanych przez opery Rossiniego, Belliniego i Donizettiego uważano za przestarzałą[1]. Muzyka Raimondiego odznacza się kunsztowną techniką kontrapunktyczną i mistrzowskim operowaniem fugą[1][2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Pietro Raimondi – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Treccani: pietro-raimondi
