Onufry Krynicki
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 12 czerwca 1791 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 kwietnia 1867 | ||
| Rektor Uniwersytetu Lwowskiego | |||
| Okres sprawowania | 1833-1834 | ||
| Wyznanie | greckokatolickie | ||
| Kościół | Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego | ||
| |||
Onufry Krynicki, ukr. Онуфрій Криницький (ur. 12 czerwca 1791 w Krzywej, zm. 8 kwietnia 1867 w Żółtańcach) – ksiądz greckokatolicki, ukraiński działacz społeczny.
Życiorys
Długoletni profesor studiów biblijnych i języków wschodnich Uniwersytetu Lwowskiego (od 1819). Trzykrotnie sprawował funkcję rektora Uniwersytetu. W czasie Wiosny Ludów w Galicji był członkiem Centralnej Rady Narodowej i uczestnikiem deputacji wysłanej do cesarza przez Komitet Narodowy. Działacz Ruskiego Soboru, kapelan Ruskiego Batalionu Strzelców Górskich.
Jego synem był Julian (1829–1907), tytularny marszałek polny porucznik c. i k. Armii[1], a bratankiem Lucylian Krynicki.
Przypisy
- ↑ Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, s. 216-217. ISBN 83-7188-235-1..
Bibliografia
- Marian Tyrowicz: Krynicki Onufry (1791–1867). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XV. s. 463.
- Encyclopedia of Ukraine. T. 3. Lwów, 1993, s. 1189. (ukr.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
