Nikołaj Meller-Zakomelski
generał piechoty | |
Pełne imię i nazwisko | Nikołaj Iwanowicz Meller-Zakomelski |
---|---|
Data urodzenia | 17 października 1813 |
Data i miejsce śmierci | 8 września 1887 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1833–1887 |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki | d-ca 7 Pułku Grenadierów, |
Główne wojny i bitwy | powstanie węgierskie, |
Odznaczenia | |
Nikołaj Iwanowicz Meller-Zakomelski (ros. Николай Иванович Меллер-Закомельский, ur. 17 października 1813, zm. 8 września 1887 w Carskim Siole) – rosyjski generał piechoty i członek Rady Wojennej od 1878 roku, generał-adiutant Jego Cesarskiej Mości od 1868, generał-major od 1856 roku.
Życiorys
Rozpoczął służbę w 1833 roku; studiował w szkole gwardyjskich podchorążych i kawaleryjskich junkrów. Od grudnia 1839 roku porucznik, od 1842 sztabskapitan, od grudnia 1845 kapitan. W latach 1842-1845 służył na Kaukazie. W 1849 mianowany dowódcą 7 Pułku Grenadierów. Brał udział w tłumieniu powstania na Węgrzech 1848-1849. Od 1855 roku dowódca lejb-gwardii Pułku Litewskiego. W 1863 mianowany pomocnikiem dowódcy warszawskiego oddziału gwardii. Na czele oddziału gwardyjskiego wziął udział w tłumieniu powstania styczniowego. W 1877 roku dowódca 5-go, a później 6 Korpusu Armijnego. Odznaczony Orderem Świętego Aleksandra Newskiego, Orderem Orła Białego, Orderem Świętego Włodzimierza II klasy, Orderem Świętej Anny I i III klasy, Orderem Świętego Stanisława I klasy, pruskim Orderem Czerwonego Orła I klasy, austriackim Orderem Leopolda I klasy, Orderem Żelaznej Korony I klasy. Nagrodzony Złotą Szablą "Za Waleczność".
Bibliografia
- Меллер-Закомельский барон Николай Иванович