Neil Immerman

Neil Immerman
Ilustracja
Neil Immerman, 2010
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1953
Manhasset

Zawód, zajęcie

informatyk

Odznaczenia
Nagroda Gödla, 1995
Strona internetowa

Neil Immerman (ur. 24 listopada 1953 w Manhasset) – amerykański informatyk teoretyk, jeden z głównych twórców teorii złożoności opisowej, profesor informatyki na Uniwersytecie Massachusetts w Amherst, laureat Nagrody Gödla.

Kariera naukowa

Studia licencjackie (BS) i magisterskie (MS) odbył na Uniwersytecie Yale, kończąc je w 1974. Doktorat uzyskał na Uniwersytecie Cornella w 1980 na podstawie rozprawy pod tytułem First Order Expressibility as a Complexity Measure, a jego promotorami byli Juris Hartmanis i Anil Nerode[1].

Od 1989 roku pracuje na stanowisku profesora na Uniwersytecie Massachusetts w Amherst[2].

Głównym tematem badań Neila Immermana jest teoria złożoności opisowej[2]. Jest to dziedzina łącząca teorię złożoności obliczeniowej z logiką. Jest autorem wielu wyników charakteryzujących klasy złożoności w terminach struktury formalizmu logicznego niezbędnego do ich zdefiniowania, zamiast w terminach zasobów obliczeniowych niezbędnych do ich rozstrzygania[3].

Jest autorem książki "Descriptive Complexity" wydanej w serii Graduate Texts in Computer Science[3].

Wyróżnienia

W 1995 otrzymał wspólnie z Róbertem Szelepcsényim nagrodę Gödla za dowód twierdzenia Immermana-Szelepcsényiego, które orzeka, że klasy niedeterministycznej złożoności pamięciowej są zamknięte ze względu na dopełnienie[4].

Był stypendystą Fundacji Pamięci Johna Simona Guggenheima[5].

Neil Immerman jest członkiem kolegiów redakcyjnych czasopism naukowych „SIAM Journal on Computing”[6] i „Logical Methods in Computer Science”[7].

Życie prywatne

Żoną Neila Immermana jest Susan Landau, badaczka w dziedzinie informatyki, kryptografii i bezpieczeństwa sieciowego[3].

Przypisy

  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Neil Immerman w bazie Mathematics Genealogy Project (ang.) [dostęp 2021-10-30].
  2. a b Lista członków fakultetu. Computer Science Department, University of Massachusetts Amherst. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  3. a b c Neil Immerman: Descriptive complexity. Springer-Verlag, 1999. (ang.).
  4. 1995 Gödel Prize. ACM. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  5. Lista stypendystów. Fundacja Pamięci Johna Simona Guggenheima. [dostęp 2012-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)]. (ang.).
  6. Lista członków komitetu redakcyjnego. SIAM Journal on Computing. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  7. Lista członków komitetu redakcyjnego. Logical Methods in Computer Science. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Strona domowa Neila Immermana na Uniwersytecie Massachusetts w Amherst
  • Lista publikacji Neila Immermana w serwisie DBLP
  • p
  • d
  • e
XX wiek
  • 1993: László Babai, Shafrira Goldwasser, Silvio Micali, Shlomo Moran i Charles Rackoff
  • 1994: Johan Håstad
  • 1995: Neil Immerman i Róbert Szelepcsényi
  • 1996: Mark Jerrum i Alistair Sinclair
  • 1997: Joseph Halpern i Yoram Moses
  • 1998: Seinosuke Toda
  • 1999: Peter Shor
  • 2000: Moshe Y. Vardi i Pierre Wolper
XXI wiek
  • 2001: Sanjeev Arora, Uriel Feige, Shafrira Goldwasser, Carsten Lund, László Lovász, Rajeev Motwani, Shmuel Safra, Madhu Sudan i Mario Szegedy
  • 2002: Géraud Sénizergues
  • 2003: Yoav Freund i Robert Schapire
  • 2004: Maurice Herlihy, Mike Saks, Nir Shavit i Fotios Zaharoglou
  • 2005: Noga Alon, Yossi Matias i Mario Szegedy
  • 2006: Manindra Agrawal, Neeraj Kayal, Nitin Saxena
  • 2007: Aleksandr Razborow, Steven Rudich
  • 2008: Daniel Spielman, Shanghua Teng
  • 2009: Omer Reingold, Salil Vadhan, Avi Wigderson
  • 2010: Sanjeev Arora, Joseph S.B. Mitchell
  • 2011: Johan Håstad
  • 2012: Elias Koutsoupias, Christos Papadimitriou, Noam Nisan, Amir Ronen, Tim Roughgarden i Éva Tardos
  • 2013: Dan Boneh, Matthew K. Franklin i Antoine Joux
  • 2014: Ronald Fagin, Amnon Lotem i Moni Naor
  • 2015: Daniel Spielman i Shanghua Teng
  • 2016: Stephen Brookes i Peter W. O'Hearn
  • 2017: Cynthia Dwork, Frank McSherry, Kobbi Nissim i Adam D. Smith
  • 2018: Oded Regev
  • 2019: Irit Dinur
  • 2020: Robin A. Moser i Gábor Tardos
  • 2021: Andrei Bulatov, Martin E. Dyer, David Richerby, Jin-Yi Cai, i Xi Chen