NGC 4051
 NGC 4051 (Liverpool Telescope) | |||
| Odkrywca | William Herschel | ||
|---|---|---|---|
| Data odkrycia | 6 lutego 1788 | ||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||
| Gwiazdozbiór | |||
| Typ | spiralna z poprzeczką (SBbc) | ||
| Rektascensja | 12h 03m 09,6s | ||
| Deklinacja | +44° 31′ 55″ | ||
| Przesunięcie ku czerwieni | 0,002336[1] | ||
| Jasność obserwowana | 10,0m | ||
| Rozmiary kątowe | 5,2' × 3,9' | ||
| Alternatywne oznaczenia | |||
| UGC 7030, MCG 8-22-59, ZWG 243.38, IRAS12005+4448, PGC 38068 | |||
| |||
NGC 4051 (również PGC 38068 lub UGC 7030) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBbc), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Odkrył ją William Herschel 6 lutego 1788 roku[2].
Jedna z najczęściej badanych galaktyk. Jest jasną galaktyką spiralną o przesunięciu ku czerwieni 0,002336, z aktywnym jądrem, klasyfikowaną jako galaktyka Seyferta typu 1,5[1] lub typu 1 z wąskimi liniami emisyjnymi.
Zawarta w katalogu Dreyera, uwzględniona w próbce galaktyk badanych przez Edwina Hubble’a w pracy z 1926 roku, w której zaobserwował on jako pierwszy ekspansję Wszechświata i wyznaczył tempo tej ekspansji. W 1943 roku znalazła się w próbce kilku galaktyk o wyjątkowo jasnych jądrach i silnych liniach emisyjnych zebranych i analizowanych przez Carla Seyferta, a emisja rentgenowska została zarejestrowana po raz pierwszy przez satelitę Einstein.
Jądro galaktyki zawiera supermasywną czarną dziurę o masie około 1,9 miliona mas Słońca[3].
W galaktyce tej zaobserwowano supernowe SN 1983I, SN 2003ie i SN 2010br[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b NGC 4051 w NASA/IPAC Extragalactic Database.
- ↑ Courtney Seligman: NGC 4051. Celestial Atlas. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
- ↑ B. M. Peterson et al. Central Masses and Broad-Line Region Sizes of Active Galactic Nuclei. II. A Homogeneous Analysis of a Large Reverberation-Mapping Database. „The Astrophysical Journal”. 613 (2), s. 682–699, 2004-10-01. DOI: 10.1086/423269. (ang.).
- ↑ List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- NGC 4051 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 4051 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 4051 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
