Muchaku

Muchaku (ur. 1243, data śmierci nieznana) – buddyjska mniszka japońska, mistrzyni zen.

Jej świeckie nazwisko brzmiało Chiyono. Pochodziła z Akity. Była mężatką i urodziła córkę. Gdy miała 34 lata zmarł jej mąż.

Wkrótce została mniszką i uczennicą chińskiego mistrza chan działającego w Japonii Foguanga Zuyuana (jap. Bukkō Sogen) (1226–1286), znanego także jako Wuxue Zuyuan (jap. Mugaku Sogen).

Pewnego dnia, gdy napełniała swą emaliowaną miseczkę na kwiaty wodą spływającą w dolinę strumienia, wypadło dno miseczki. Muchaku widząc przelatującą wodę doznała głębokiego intuicyjnego wglądu. Napisała wtedy wiersz, który przedstawiła mistrzowi.

Bukkō Kokushi (jap. Nauczyciel Narodowy – honorowy tytuł; z chiń. guoshi) dał jej wtedy klasyczny kōan (z chiń. Koan) Trzy bramy Huanglonga (zob. Huanglong Huinan) i drobiazgowo sprawdzał jej intuicyjne zrozumienie.

W czasie następnej rozmowy osobistej, nauczyciel przekazał jej szatę i miski, czyli zatwierdził jako spadkobiercę Dharmy.

Słynna rodzina Uesugi wybudowała dla niej świątynię w Kioto, gdzie została pierwszą nauczycielką.

Chociaż od cesarzowej Danrin w IX w. było wiele Japonek praktykujących zen, to Muchaku jest uważana za pierwszą mniszkę, która otrzymała pełną aprobatę nauczyciela w linii zen od Szóstego Patriarchy Huinenga.

Linia przekazu Dharmy

  • 52/25. Songyuan Chongyue (1139–1209)
  • 53/26. Wuming Huixing (bd)
  • 54/27/1. Lanxi Daolong (1213–1278) Japonia. Szkoła rinzai. Opat Kenchō-ji
  • 53/26. Yun’an Puyan (1156–1226)
  • 54/27. Xutang Zhiyu (1189–1269)
  • 56/29/1. Hōjō Tokiyori (1227–1263) Japonia