Monastyr Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Czartorysku
Sobór klasztorny, dawny kościół dominikański | |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | Stary Czartorysk | ||
Kościół | |||
Rodzaj klasztoru | monaster | ||
Eparchia | wołyńska | ||
Archimandryta | Włodzimierz (Haponiuk) | ||
Klauzura | nie | ||
Typ monasteru | męski | ||
Obiekty sakralne | |||
Sobór | Podwyższenia Krzyża Pańskiego | ||
Cerkiew | Zaśnięcia Matki Bożej | ||
Styl | barokowy | ||
Data budowy | 1639 | ||
Data zamknięcia | 1945 | ||
Data reaktywacji | 1997 (jako cerkiew) | ||
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
51°13′34″N 25°53′11″E/51,226111 25,886389 | |||
|
Monaster Podwyższenia Krzyża Świętego – prawosławny męski klasztor w Starym Czartorysku, w jurysdykcji eparchii wołyńskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Klasztor został utworzony w czerwcu 1997 przez Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, na wniosek arcybiskupa wołyńskiego Nifonta. Zajmuje obiekty po klasztorze Dominikanów w Czartorysku – główny kościół klasztorny (użytkowany już jako cerkiew w latach 1914–1921 i 1941–1951) został przekazany Kościołowi prawosławnemu w 1997 i w ciągu kolejnych lat gruntownie wyremontowany i zaadaptowany na sobór. Odnowiona siedziba wspólnoty została wyświęcona w 2007 przez metropolitę kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza[1].
Kompleks monasterski składa się z dwóch budynków mieszkalnych, głównego soboru oraz cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej, która jest świątynią parafialną, obsługiwaną przez mnichów[1].
W 2010 w monasterze przebywało siedmiu mnichów i sześciu posłuszników[1].