Mimino

Mimino
Мимино
ilustracja
Gatunek

komedia

Data premiery

lipiec 1977

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

97 min

Reżyseria

Gieorgij Danelija

Scenariusz

Gieorgij Danelija
Rewaz Gabriadze
Wiktoria Tokariewa

Główne role

Wachtang Kikabidze

Muzyka

Gia Kanczeli

Mimino (ros. Мимино) – radziecki film komediowy z 1977 roku w reżyserii Gieorgija Danelii. Zdjęcia kręcono w Moskwie, Berlinie Zachodnim oraz w Gruzji (Telawi, Omalo i Szenako).

Opis fabuły

Waliko Mizandari zwany Mimimo (w filmie jest wyjaśnienie, że to gruzińskie słowo oznacza sokoła, choć faktycznie oznacza krogulca (jastrzębia)) przewozi niewielkim śmigłowcem Mi-2 pocztę, zwierzęta i ludzi pomiędzy gruzińskimi wioskami. Marzy jednak o pilotowaniu nowoczesnego odrzutowca w międzynarodowych liniach lotniczych (w tej roli pokazano m.in. ponaddźwiękowy Tu-144). Decyduje się na zakończenie pracy w małym lotnictwie i wyrusza do Moskwy licząc na pomoc znajomych. W stolicy ZSRR, w hotelu Rossija, przypadkiem poznaje ormiańskiego kierowcę ciężarówki Rubika, z którym zaprzyjaźnia się. Marzenie o dalekich lotach nie jest w stanie pokonać przywiązania do rodzinnych stron.

Obsada

  • Wachtang Kikabidze – Mimino (Waliko Mizandari)
  • Frunzik Mkrtczian – Rubik (Ruben Chaczikian)
  • Jelena Prokłowa – Łarisa Iwanowna Komarowa
  • Jewgienij Leonow – Wołochow
  • Konstantin Dauszwili – dziadek Mimino
  • Rusłan Mikaberidze – Giwi Iwanowicz
  • Zakro Sachwadze – Warłaam
  • Marija Djużewa – adwokat
  • Rusiko Morczeladze – Lali

Nagrody

  • 1977: Złoty Medal na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie
  • 1978: "Złote Laceno" na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Avellino

Źródło:[1]

Przypisy

  1. Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 236

Bibliografia

  • Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 108-109.

Linki zewnętrzne