Mikołaj Witczak
 | Zobacz też: Mikołaj Witczak (lekarz). |
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 2 lipca 1896 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 25 kwietnia 1976 | ||
| Odznaczenia | |||
     | |||
| |||
Mikołaj Franciszek Witczak (ur. 2 lipca 1896 we Wrocławiu, zm. 25 kwietnia 1976 w Rybniku) – polski działacz społeczny i przedsiębiorca, działacz plebiscytowy, powstaniec śląski.
Życiorys
Mikołaj Franciszek Witczak urodził się we Wrocławiu. Był synem pochodzącego z Wielkopolski Mikołaja seniora i Niemki, Marii Anny von Adlersfeld[1]. Miał czwórkę rodzeństwa, jednak wieku dorosłego dożył jedynie sam Mikołaj i jego młodszy brat Józef.
Działał w POW Górnego Śląska. Był organizatorem 2 „Południowego” Pułku Strzelców Rybnickich, szefem referatu organizacyjnego w Piotrowicach. W czasie I powstania śląskiego dowodził, wspólnie z Janem Wyglendą, w potyczce pod Godowem, natomiast podczas II powstania kierował zdobyciem Wodzisławia[2]. W latach 1920–1921 był inspektorem Centrali Wychowania Fizycznego na powiaty: rybnicki, raciborski i pszczyński. W trakcie III powstania pełnił funkcję zastępcy dowódcy Grupy „Południe”.
W okresie międzywojennym był współwłaścicielem uzdrowiska w Jastrzębiu-Zdroju. Był działaczem Związku Powstańców Śląskich.
W związku z wybuchem II wojny światowej, z obawy przed niemieckimi prześladowaniami, razem z bratem zdecydował się opuścić Polskę[3]. Służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W 1946 wrócił do kraju, był kilkakrotnie aresztowany. Zmarł w 1976 w Rybniku.
Odznaczenia
- Krzyż Niepodległości z Mieczami
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[3]
- Krzyż Walecznych
- Śląski Krzyż Powstańczy
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
