Michele Marieschi : Dzieła, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Michele Marieschi

Data i miejsce urodzenia

1710
Wenecja

Data i miejsce śmierci

1743
Wenecja

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons

Michele Marieschi (ur. 1710 w Wenecji, zm. 1743 tamże) – włoski malarz, wedutysta wenecki.

Był synem introligatora. Malarstwem zaczął się interesować za sprawą dziadka Antonia Meneghiniego. Ok. 1735 prawdopodobnie przebywał w Niemczech. W 1736 zostaje przyjęty do cechu malarzy. W latach 1735–1740 wykonał serię 12 płócien na zlecenie jednego ze swoich mecenasów - feldmarszałka von Schulenburga. W 1737 ożenił się z Angelą, córką Domenica Fontany, właściciela pracowni obrazów na Campo San Luca, gdzie wkrótce przeniósł się z rodziną. W 1741 roku publikuje tekę 16 rycin zatytułowaną Magnificentiores Urbis Venetiarum Prospectus. Umiera niespodziewanie w 1743.

Jego styl charakteryzują scenograficzna organizacja przestrzeni, dynamika kompozycji, impastowe kładzenie farb i wyraźnie zaznaczony światłocień. W jego wedutach, podobnie jak u Canaletta, widoczne są charakterystyczne przekłamania perspektywiczne.

Dzieła

Canale Grande w okolicy Cannaregio (1738-40) – Berlin, Gemäldegalerie
Canale Grande pod Ca' Rezzonico od strony Campo San Samuele (1738-40) – Berlin, Gemäldegalerie
Capriccio z klasycznym łukiem i kozami (ok. 1740) – Wenecja, Gallerie dell’Accademia
Capriccio z widokiem na miasteczko nad brzegiem rzeki (ok. 1740) – Londyn, National Gallery
Most Rialto z wybrzeżem del Ferro (1735-37) – St. Petersburg, Ermitaż
Piazzetta dei Leoncini (1735-36) – Budapeszt, Muzeum Sztuk Pięknych
Kościół Santa Maria della Salute (ok. 1740) – Madryt, Muzeum Thyssen-Bornemisza
Wewnętrzne schody renesansowego pałacu (ok. 1740) – Sztokholm, Nationalmuseum