Luis Sepúlveda

Luis Sepúlveda

Luis Sepúlveda na Uniwersytecie Tuluza II – Le Mirail (2013)
Pełne imię i nazwisko	Luis Sepúlveda Calfucura
Data i miejsce urodzenia	4 października 1949 Ovalle
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 2020 Oviedo
Zawód, zajęcie	pisarz, dziennikarz, reżyser, scenarzysta, aktywista polityczny i ekologiczny
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Luis Sepúlveda Calfucura (ur. 4 października 1949 w Ovalle, zm. 16 kwietnia 2020 w Oviedo^[1]) – chilijski pisarz, dziennikarz, reżyser i scenarzysta filmowy, aktywista polityczny i ekologiczny.

Życiorys

Sepúlveda był współpracownikiem (ochroniarzem) prezydenta Salvadora Allende. Po przewrocie gen. Pinocheta (1973) aresztowano go i skazano na 28 lat więzienia. Został zwolniony po odsiedzeniu trzech lat i wygnany z kraju.

W 1979 brał udział w nikaraguańskiej rewolucji obalającej długoletnią dyktaturę Somozy. W następnej dekadzie współpracował z Greenpeace, m.in. pływał na statkach tej organizacji.

Był autorem powieści, reportaży oraz utworów dla dzieci. Wśród wydanych przez niego książek znajdują się: tomy autobiograficznej prozy Podróż do świata na końcu świata i Express Patagonia; dwie mikropowieści parodiujące tradycyjne schematy czarnego kryminału (Dziennik sentymentalnego killera i Kajman) oraz zbiór opowiadań Przegapienia.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 55. MFF w Wenecji (1998).

Zmarł 16 kwietnia 2020^[2] na COVID-19^[3] w wieku 70 lat.

Polskie przekłady

• O starym człowieku, co czytał romanse, tłum. Elżbieta Komarnicka^[4] (Un viejo que leía novelas de amor, 1989)
• Podróż do świata na końcu świata (Mundo del fin del mundo, 1996)
• Express Patagonia (1995)
• Historia o mewie i kocie, który uczył ją latać: Dla dzieci od lat 8 do 88 (Historia de una gaviota y del gato que le enseñó a volar, 1996)
• Przegapienia (Desencuentros, 1997)
• Dziennik sentymentalnego killera; Kajman (Diario de un killer sentimental seguido de Yacaré, 1998)
• Najgorsze baśnie braci Grim (Los peores cuentos de los hermanos Grim, 2004, wspólnie z: Mario Delgado Aparaín)
• Lampa Aladyna i inne opowiadania na przekór niepamięci (La lámpara de Aladino, 2008)
• Historia Miksa, Maksa i Meks. Niezapomniane przygody kota o greckim profilu, myszy i chłopca, który z nimi mieszka (Historia de Max, de Mix y de Mex, 2012)
• Niemy Uzbek i inne opowieści z podziemia (El Uzbeko mudo y otras historias clandestinas, 2015)
• Koniec historii (El fin de la historia, 2017)
• O ślimaku, który odkrył znaczenie powolności (Historia de un caracol que descubrió la importancia de la lentitud, 2018)
• Historia białego wieloryba (La historia de una ballena blanca, 2019)^[5]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Luis Sepúlveda w bazie IMDb (ang.)
• Luis Sepúlveda w bazie Filmweb