Luis Manuel Fernández de Portocarrero
| Kardynał biskup | |||
 | |||
| Kraj działania | Hiszpania | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 stycznia 1635 | ||
| Data i miejsce śmierci | 14 września 1709 | ||
| Arcybiskup Toledo | |||
| Okres sprawowania | 1677–1709 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Sakra biskupia | 16 stycznia 1678 | ||
| Kreacja kardynalska | 5 sierpnia 1669 | ||
| Kościół tytularny | Diecezja Palestrina | ||
| |||
| Data konsekracji | 16 stycznia 1678 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Jaime de Palafox y Cardona | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Giovanni Roano e Corrionero | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Luis Manuel Fernández de Portocarrero (ur. 8 stycznia 1635 w Palma del Río, zm. 14 września 1709 w Madrycie) – hiszpański kardynał.
Życiorys
Urodził się 8 stycznia 1635 roku w Palma del Río, jako syn Luisa Andrésa Fernándeza Portocarrero i Leonor de Guzmán[1]. Studiował na Real Universidad de Toledo, gdzie uzyskał licencjat z teologii[1]. 5 sierpnia 1669 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 29 listopada i nadano mu kościół tytularny Santa Sabina[2]. 20 grudnia 1677 roku został wybrany arcybiskupem Toledo, a 16 stycznia 1678 roku przyjął sakrę[2]. 27 stycznia 1698 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestrina[2]. Po śmierci Karola II w 1700 roku, przez okres jednego roku sprawowoał funkcję przewodniczącego Rady Regencyjnej i agitował na rzecz objęcia tronu przez Filipa V[1]. Doprowadziło to do wojny o sukcesję hiszpańską, a sam Fernandez został jednym z członków rządzącego triumwiratu[1]. Zmarł 14 września 1709 roku w Madrycie[1].
