Leon Lutyk
| Data i miejsce urodzenia | 23 lutego 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 czerwca 1971 |
| Poseł II kadencji Sejmu PRL | |
| Okres | od 20 lutego 1957 |
| Przynależność polityczna | Zjednoczone Stronnictwo Ludowe |
Leon Lutyk, ps. Bereda (ur. 23 lutego 1902 w Feliksowie (obecnie w gminie Poświętne), zm. 3 czerwca 1971 w Warszawie) – polski działacz ludowy, poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961).
Życiorys
Ukończył Politechnikę Lwowską z tytułem inżyniera budownictwa lądowego. W 1923 roku był jednym z liderów Akademickiego Związku Młodzieży Ludowej i z jego ramienia w 1924 roku wszedł do 7-osobowego Centralnego Komitetu Akademickiego[1], w którym był zastępcą sekretarza generalnego Tomasza Piskorskiego (z OMN)[2]. Przeniósł się do Warszawy, gdzie czynnie pracował społecznie w wiejskim ruchu młodzieżowym, łącząc tę pracę z działalnością polityczną w stowarzyszeniach chłopskich oraz pracą w zawodzie dziennikarskim. Działał w Stronnictwie Ludowym i w „Wiciach”. Był redaktorem „Gazety Chłopskiej” i pisma „Wici”[3].
W czasie wojny był zastępcą naczelnika Wydziału Bezpieczeństwa Departamentu Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu na Kraj[4], a także komendantem oddziałów specjalnych do akcji spadochronowej przy Komendzie Głównej Batalionów Chłopskich, został zweryfikowany do stopnia majora[3].
Po wojnie był przewodniczącym gminnej rady narodowej w Ręczajach, prezesem powiatowej organizacji Stronnictwa Ludowego w Radzyminie, przekształconej następnie na organizację Polskiego Stronnictwa Ludowego. Organizował na tym terenie Powiatowy Związek Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. W 1945 roku był kierownikiem wydziału odbudowy wsi w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym[3].
W roku 1949 wraz z PSL przystąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W 1957 roku z jego ramienia został posłem z okręgu nr 103 w Wołominie. Pracował w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej[3].
Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C31-1-21)[5].
Przypisy
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: W II Rzeczypospolitej. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 183. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Tomasz Piskorski: Pamiętniki, zeszyt 173 (1924). Warszawa: Archiwum Akt Nowych.
- ↑ a b c d Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2019-04-29].
- ↑ Waldemar Grabowski: Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945. Warszawa 2003, s. 192.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Kontrola autorytatywna (osoba):
