Léon Brunschvicg

Léon Brunschvicg
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1869
Paryż

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1944
Aix-les-Bains

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Léon Brunschvicg (ur. 10 listopada 1869 w Paryżu, zm. 18 stycznia 1944 w Aix-les-Bains) – francuski filozof, przedstawiciel idealizmu oraz założyciel czasopisma filozoficznego, „Revue de métaphysique et de morale”.

Życiorys

Studiował filozofię na Sorbonie, a w 1909 roku został profesorem filozofii na tej uczelni. Następnie poślubił Cécile Kahn, francuską sufrażystkę, z którą miał czworo dzieci.

Wraz z zajęciem Francji przez Niemcy w 1940 roku został wyrzucony z uczelni. Osiedlił się na południu Francji, gdzie zajął się upowszechnianiem nauk Michela de Montaigne'a, Kartezjusza oraz Blaise'a Pascala. Część jego prac została wydana w Szwajcarii. Jego interpretacja nauk Kartezjusza zapoczątkowała nurt nowego idealizmu.

Publikacja dzieł zebranych Brunschvicga została ukończona po tym, jak w 2001 rodzina otrzymała niepublikowane wcześniej materiały przechowywane w Rosji.

Wybrane prace

  • La Modalité du jugement, Paris: Alcan, 1897.
  • Spinoza et ses contemporains, Paris: Alcan, 1923.
  • L'idéalisme contemporain, Paris: Alcan, 1905.
  • Les étapes de la philosophie mathématique, Paris: Alcan, 1912.
  • L'expérience humaine et la causalité physique, Paris: Alacn, 1922.
  • Le progrès de la conscience dans la philosophie occidentale, Paris: Alcan, 1927.
  • La Physique au vingtième siècle, Paris: Hermann, 1939.
  • La Raison et la religion, Paris: Alcan, 1939.
  • Héritage de mots, héritage d'idées, Paris: PUF, 1945.
  • Agenda retrouvé, 1892-1942, Paris: Minuit, 1948.
  • La philosophie de l'esprit, Paris: PUF, 1949.
  • De la vraie et de la fausse conversion, Paris: PUF, 1950.
  • ECRITS PHILOSOPHIQUES:
    • I. L'Humanisme de l'occident. Descartes, Spinoza, Kant, Paris: PUF, 1951.
    • II. L'orientation du rationalisme, Paris: PUF, 1954.
    • III. Science - Religion, Paris: PUF, 1958.

Bibliografia

  • René Boirel, Brunschvicg. Sa vie, son œuvre avec un exposé de sa philosophie, Paris: PUF, 1964.
  • Marcel Deschoux, La philosophie de Léon Brunschvicg, Paris: PUF, 1949.
  • Gary Gutting, French Philosophy in the Twentieth Century, Cambridge University Press, 2001.
  • Marta Ples, Od epistemologii do krytycznej analizy dziejów. Studium filozofii Léona Brunschvicga, Katowice 2012.
  • ISNI: 0000000121261144
  • VIAF: 29668791
  • LCCN: n83014729
  • GND: 118667750
  • BnF: 13091373q
  • SUDOC: 026757400
  • NKC: jo20010090042
  • NTA: 068436300
  • BIBSYS: 90782668
  • Open Library: OL4279492A
  • PLWABN: 9810546100505606
  • NUKAT: n2002067916
  • J9U: 987007258996305171
  • PTBNP: 27912
  • CONOR: 163340899
  • ΕΒΕ: 100660
  • WorldCat: lccn-n83014729
  • PWN: 3881200
  • Britannica: biography/Leon-Brunschvicg
  • Treccani: leon-brunschvicg
  • Universalis: leon-brunschvicg
  • SNL: Léon_Brunschvicg
  • VLE: leon-brunschvicg
  • Catalana: 0012588
  • DSDE: Léon_Brunschvicg
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 9842