Kupiczów

Kupiczów
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

turzyski

Powierzchnia

2,565 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


854
332,9 os./km²

Kod pocztowy

44852

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kupiczów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kupiczów”
Ziemia50°59′23″N 24°43′09″E/50,989722 24,719167
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kupiczów (ukr. Купичів) – wieś w rejonie turzyskim obwodu wołyńskiego. Liczy 854 mieszkańców. Leży na Wołyniu.

Miasto Kupiczów, położone w województwie wołyńskim było własnością władyków włodzimiersko-brzeskich w 1570 roku[1].

Historia

Kupiczów w 1914 r.

W latach 70. XIX wieku Kupiczów został zasiedlony osadnikami czeskimi[2]. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Kupiczów w powiecie kowelskim województwa wołyńskiego. Część miejscowości, w której mieszkali Czesi, przed 1936 rokiem wyodrębniono jako osobną jednostkę administracyjną - Kupiczów Czeski[2].

Podczas II wojny światowej w miejscowości mieszkało ponad 1200 Czechów, 80 rodzin żydowskich oraz Ukraińcy zasiedlający osobną ulicę. Okupant niemiecki wykorzystywał Żydów do pracy w okolicznych majątkach ziemskich[2]. W sierpniu 1942 roku policjanci ukraińscy pod dowództwem dwóch Niemców ściągnęli od Żydów kontrybucję a następnie pognali ich w kierunku Suszybaby, gdzie w pobliżu cmentarza prawosławnego wszystkich[3] rozstrzelano[2].

W czasie rzezi wołyńskiej kupiczowscy Czesi opowiedzieli się po polskiej stronie. W związku z tym Kupiczów był dwukrotnie atakowany przez UPA (12 i 22 listopada 1943[4]). Za każdym razem samoobronie wsi ze skuteczną pomocą przychodził oddział AK Władysława Czermińskiego „Jastrzębia”. Po nawiązaniu współpracy z AK w Kupiczowie stworzono około 100-osobowy polsko-czeski oddział samoobrony podporządkowany dowództwu w Zasmykach. Czesi przyjęli u siebie pewną liczbę polskich uchodźców[2].

14 kwietnia 1944 Armia Czerwona zajęła wieś[2].

Dawny zbór czeski jest obecnie cerkwią.

Życie we wsi do 1944 roku opisał czeski pastor Jan Jelínek w książce pt. Pouštěj chléb svůj po vodě, co jest cytatem z księgi Kaznodziei Salomona: "Rozdawaj swój chleb w obfitości" (Kazn. 11;1).

Zabytki

Kościół św. Wacława
  • Kościół św. Wacława
  • Cerkiew Przemienienia Pańskiego
  • Kamieniczka Bujalskiego, współcześnie siedziba wiejskiej rady

Przypisy

  1. ↑ Zbigniew Anusik, Własność ziemska w województwie wołyńskim w 1570 roku, w: Przegląd Nauk Historycznych R. X, nr 1, (2011), s. 34.
  2. ↑ a b c d e f WładysławW. Siemaszko WładysławW., EwaE. Siemaszko EwaE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 342-345, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885 .
  3. ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.497
  4. ↑ Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s.177

Linki zewnętrzne

  • Kupiczów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 196 .
  • Kupiczów na stronie Rady Najwyższej Ukrainy