Krążowniki lekkie typu De Zeven Provinciën
 Krążownik „De Ruyter” | |||
| Kraj budowy |
| ||
|---|---|---|---|
| Użytkownicy |
| ||
| Stocznia | Rotterdamsche Droogdok Maatschappij, | ||
| Wejście do służby | 1953 | ||
| Wycofanie | 1973–1976 (Holandia) | ||
| Zbudowane okręty | 2 | ||
| Dane taktyczno-techniczne | |||
| Wyporność | 9529 t (standardowa) | ||
| Długość | 187,3 m | ||
| Szerokość | 17,3 m | ||
| Zanurzenie | 6,7 m | ||
| Napęd | 2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby | ||
| Prędkość | 32 węzły | ||
| Załoga | 926 | ||
| Uzbrojenie | 4×2 armaty kalibru 152 mm, | ||
| |||
Krążowniki lekkie typu De Zeven Provinciën – typ dwóch holenderskich krążowników lekkich, służących w Królewskiej Holenderskiej Marynarce Wojennej w latach 1953–1973. Budowa okrętów, będących powiększoną wersją wcześniejszego typu De Ruyter rozpoczęła się w 1939 roku, lecz rok później została przerwana w wyniku niemieckiej inwazji na Holandię. Po II wojnie światowej prace nad krążownikami zostały wznowione, a jednostki ukończono w 1952 roku.
Obie jednostki pełniły funkcję okrętów flagowych grup zadaniowych holenderskiej marynarki wojennej w ramach działań NATO. W latach 1962–1964 jeden z okrętów – „De Zeven Provinciën” poddano przebudowie na krążownik przeciwlotniczy, która obejmowała m.in. instalację wyrzutni przeciwlotniczych pocisków rakietowych RIM-2 Terrier. W latach 1973–1976 okręty wycofano ze służby i sprzedano Marynarce Wojennej Peru. „Aguirre” (dawny „De Zeven Provinciën”) został zezłomowany w 1999 roku.
Drugi okręt typu, „Almirante Grau” (dawny „De Ruyter”), który przeszedł gruntowną modernizację w latach 1985–1988, a następnie otrzymał nowy zestaw uzbrojenia (w tym rakietowego) w latach 90., pływał pod banderą peruwiańską do 26 września 2017 roku jako ostatni krążownik z uzbrojeniem artyleryjskim w czynnej służbie na świecie[1][2].
Okręty
- „De Ruyter” (C801; do 1950 roku budowany jako „De Zeven Provinciën”; w 1973 roku sprzedany Peru jako „Almirante Grau”)[3]
- „De Zeven Provinciën” (C802; początek budowy jako „Kijkduin”, w trakcie budowy nazwa zmieniana na „Eendracht” (1940), „De Ruyter” (1945) i „De Zeven Provinciën” (1950); w 1976 roku sprzedany Peru jako „Aguirre”)[4]
Przypisy
- ↑ Łukasz Golowanow: „Ostatni prawdziwy krążownik” Almirante Grau zakończył służbę. konflikty.pl, 29 września 2017. [dostęp 2017-09-29].
- ↑ Peter Watson: La Marina de Guerra de Perú desactiva su buque insignia. infodefensa.com, 29 września 2017. [dostęp 2017-09-29]. (hiszp.).
- ↑ Hr. Ms. De Ruyter – Geschiedenis. Koninklijke Marine. [dostęp 2011-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)]. (niderl.).
- ↑ Hr. Ms. De Zeven Provinciën – Geschiedenis. Koninklijke Marine. [dostęp 2011-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-07)]. (niderl.).
Bibliografia
- De Ruyter. W: David Miller: Illustrated Directory of Warships of the World. Zenith Imprint, 2001, s. 246-247. ISBN 0-7603-1127-7.
